غیاث‌الدین خواندمیر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱:
'''غیاث‌الدین خواندمیر''' (۸۸۰ - ۹۴۲ یا ۹۴۳ ه.ق) [[تاریخ‌نگار]] [[ایرانی]] قرن دهم هجری است.
'''غیاث‌الدین بن همام‌الدین''' ملقب به '''خواندمیر''' نوادهٔ دختری [[میرخواند]] تاریخ‌نگار قرن نهم هجری و نویسندهٔ [[روضةالصفا]] است. ظاهراً در [[هرات]] به دنیا آمد. در جوانی به دربار [[سلطان حسین بایقرا]] راه یافت و مورد توجه و محبت [[امیر علیشیر نوایی]] قرار گرفت و مدتی عهدهدار وزارت بدیعالزمان میرزا پسر سلطان حسین بود. در سال ۹۳۵ به [[هندوستان]] سفر کرد و در آنجا به خدمت [[بابر]] پیوست و پس از وفات او در خدمت پسرش همایون بود. در [[هندوستان]] درگذشت و بنا به وصیتش در دهلی نزدیک قبر نظامالدین اولیاء و [[امیرخسرو دهلوی]] دفن شد.
خواندمیر نویسنده‌ای پرکار و صاحب آثار متعدد است. نخستین اثر او خلاصةالاخبار، و بزرگترین و مهم‌ترین اثر او [[حبیب‌السیر]] است. از دیگر آثار او [[دستور الوزرا]]، [[آثار الملوک و الانبیا]]، [[منتخب تاریخ وصاف]] و تکملهٔ [[روضةالصفا]] است.
== منابع ==
* {{یادکرد
|فصل=
|کتاب=تاریخ ادبیات در ایران، جلد ۴
|نویسنده =
|ترجمه=
|ناشر
|چاپ=
|شهر=
|کوشش=
|ویرایش=
|صفحه=
|سال=
|شابک=
}}
* دایرةالمعارف فارسی، به سرپرستی غلامحسین مصاحب
[[رده:تاریخ‌نگاران]]
| |||