جیان‌ون: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جیان‌ون''' یا '''چیان‌ون''' ([[چینی]]: ''建文''؛ [[پین‌یین]]: ''Jiànwén''​؛ [[وید-جایلز]]: ''Chien-wen'') به معنای «استقرار فضیلت مدنی»<ref>Establishing Civil Virtue</ref>، نام پادشاهى '''جو یون‌ون''' ([[چینی]]: ''朱允炆''، [[پین‌یین]]: ''Zhū Yǔnwén'') (زادهٔ ۵ دسامبر ۱۳۷۷ - درگذشتهٔ ۱۳ ژوئیه ۱۴۰۲)، دومین امپراتور [[دودمان مینگ]] (۱۳۶۸-۱۶۴۴) بود که برای مدت کوتاهی از ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۲ بر [[چین]] فرمان راند.

آنها در طول سال ۱۳۹۸ موفق به کشتن و زندانی کردن شاهزادگان چی، دای، جو و شیانگ شدند اما در مواجهه با شاهزادهٔ یان، چهارمین پسر یونگ‌وو و عموی جیان‌ون، به مشکل برخوردند. شاهزادهٔ یان (با نام اصلی جو دی) فرماندهی ارتشی عظیم را در مرزهای شمالی برعهده داشت و هنگامی‌که مأمورانی برای دستگیری او اعزام شدند سر به شورش برداشت. این شورش سرآغاز جنگ داخلی خونینی شد که چهار سال به طول انجامید و دودمان تازه‌تأسیس مینگ را در خطر فروپاشی قرار داد.

=== فتح پایتخت،پایتخت و ناپدید شدن جیان‌ون و آغاز امپراتوری یونگ‌لو ===

سرانجام لشگریان شاهزادهٔ یان پس از درگیری‌های خونین فراوان موفق به فتح پایتخت در ژوئیهٔ ۱۴۰۲ شدند و شاهزادهٔ شورشی که اینک لقب [[یونگ‌لو]]، به معنای شادی ابدی را برگزیده بود خود را امپراتور جدید مینگ خواند. کاخ جیان‌ون به آتش کشیده شده بود و اینگونه تصور شد که خود او نیز در میان شعله‌های آتش جان سپرده باشد. با این حال روایاتی وجود دارد که می‌گوید جیان‌ون از این واقعه جان‌به‌در برده و پس از آن نیز به مدت ۴۰ سال دیگر در کسوت راهبی دوره‌گرد زندگی کرده است.