نقطویه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
آغاز! |
جز گسترش |
||
خط ۱:
نقطویه یا نقطویان یا پسیخانیان، پیرو محمود پسیخانی گیلانی بودند که حوالی سال ۸۰۰ ه.ق، در زمان سلطنت امیرتیمور گورکان، مذهب نقطوی را بنیان گذاشت. محمود، نخست از پیروان سیدفضل الله نعیمی استرآبادی، پیشوای حروفیه بود، اما سیدفضل الله او را به دلیل خودپسندی و نافرمانیاش طرد کرد و به محمود مطرود یا مردود مشهور شد.
منبع:▼
== نظریه ==
حروفیه با استفاده از علم حروف، تمام امور و احکام دینی را به ۲۸ حرف عربی و ۳۲ حرف فارسی ارجاع داده و معتقد بودند که چون خدا محسوس نیست و جز از راه کلمه و لفظ قابل شناختن نیست، پس پایه شناخت خدا لفظ و کلمه است. سخن، مرکب از حروف است و بنابراین اصل و لُب سخن و صدا حرف است.
نقطویه ادامه جریان کاستن و مفهومی کردنی بود که حروفیه آغاز کرد به گونه ای که همه چیز در نقطه خلاصه گردد. برخی وجه تسمیه اسم نقطویه این می دانند که به ایشان نقطوی و اهل نقطه گفته اند، چرا که محمود، آفرینش و پیدایش همه چیز را از خاک می دانست وآن را نقطه میخواند.
نگاهی به فرقه نقطویه - کیهان فرهنگی - مرداد 1372 - شماره 100 - صفحه 112 تا 115
| |||