علینقی منزوی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←منابع |
جز ←زندگی: اصلاح لینک ها |
||
خط ۵:
علینقی منزوی در سال ۱۳۰۲ خورشیدی در خانواده‌ای روحانی در شهر [[سامرا]] در [[عراق]] به دنیا آمد. او بزرگ‌ترین پسر از چهار پسر [[شیخ آقا بزرگ تهرانی]]، دانشمند و عالم شیعی و مولف کتاب [[الذریعه]] بود که از مهم‌ترین دانشنامه‌های کتابشناختی شیعه به‌شمار می‌رود.
[[حوزه علمیه|تحصیلات حوزوی]] را در [[سامرا]] و [[نجف]] نزد اساتیدی چون [[آقا میرزا حسن بجنوردی]] و [[میرزا باقر زنجانی]] و [[شیخ موسی خوانساری]] و [[میرزا محمد تهرانی عسکری]] به پایان برد. در نجف به پدر در تدوین کتاب الذریعه یاری رسانید و سه جلد آن را منتشر کرد. در زمان [[جنگ جهانی دوم]] به تهران آمد و در سال ۱۳۲۶ لیسانس [[الهیات|معقول]]، در سال ۱۳۲۹ لیسانس دانشسرای عالی، در سال ۱۳۳۰ لیسانس قضایی [[دانشکده حقوق دانشگاه تهران]] را اخذ کرد. او در سال ۱۳۳۷ موفق به دریافت [[درجه دکتری]] در رشته الهیات از [[دانشگاه تهران]] شد و در سال ۱۳۵۱ دکتری [[فلسفه]] [[دانشگاه سن ژزف]] بیروت را نیز اخذ کرد.
در سال ۱۳۲۵ با سمت دبیر در [[دبیرستان مروی]] به خدمت دولت درآمد و از ۱۳۲۷ در جنب آن به همکاری با علامه [[علی اکبر دهخدا]] مشغول شد. همکاری منزوی با [[لغتنامه دهخدا]] پس از فوت دهخدا همچنان با جانشین وی، دکتر [[محمد معین]] تا زمان مهاجرتش در ۱۳۴۵ ادامه یافت. در تمام این مدت او جزو چهار نفر اول هیئت مقابله فرهنگ دهخدا بود.
خط ۲۵:
علینقی منزوی پس از آزادی از زندان با این که تا حد زیادی تندرستی خود را از دست داده بود، کار علمی و تحقیقی را از سر گرفت. او به همکاری با [[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] پرداخت و در کنار برادر خود، احمد منزوی، چندین سال به کار و تلاش در این مؤسسه ادامه داد.
علینقی منزوی از سال ۱۳۸۴ پس از درگذشت همسرش به بیماری [[آلزایمر]] مبتلا شد و بدون کمک مستقیم و شبانه روزی دخترش دکتر [[پروین منزوی]] قادر به ادامه حیات نبود. علینقی منزوی در روز سه شنبه ۲۷ مهرماه ۱۳۸۹ در سن ۸۹ سالگی در منزل خود در کوی [[سعادت‌آباد (تهران)|سعادت‌آباد]] تهران درگذشت.
== آثار ==
| |||