علینقی منزوی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''علی‌نقی منزوی''' (زادهٔ ۲۳ تیر ۱۳۰۲ در [[سامرا]] - درگذشت ۲۷ مهر ۱۳۸۹ تهران) به همراه برادرش [[احمد منزوی]] از نامدارترین کتابشناسان ایران و از استادان اسلام‌شناسی علمی در ایران معاصر بشمار می‌روند. علی‌نقی منزوی افزون بر تألیف کتا‌ب‌ها و مقاله‌های متعدد٬ مدتها در تألیف [[فرهنگ دهخدا]] با علامه [[علی‌اکبر دهخدا]] و دکتر [[محمد معین]] همکاری می‌کرد و چند سال در [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]] در تهران به تحقیق مشغول بود و در آنجاعضویت افتخاری داشت.

در سال ۱۳۲۵ با سمت دبیر در [[دبیرستان مروی]] به خدمت دولت درآمد و از ۱۳۲۷ در جنب آن به همکاری با علامه [[علی اکبر دهخدا]] مشغول شد. همکاری منزوی با [[لغتنامه دهخدا]] پس از فوت دهخدا همچنان با جانشین وی، دکتر [[محمد معین]] تا زمان مهاجرتش در ۱۳۴۵ ادامه یافت. در تمام این مدت او جزو چهار نفر اول هیئت مقابله فرهنگ دهخدا بود.

درسال ۱۳۳۸ از [[وزارت آموزش و پرورش|وزارت فرهنگ]] به دانشگاه تهران منتقل شد. آخرین سمت او تا قبل از مهاجرت در سال ۱۳۴۵ در شعبه فوق لیسانس [[دانشکده ادبیات دانشگاه تهران]] بجای دکتر محمد معین بود. در همین سالها مجلدات ۴ تا ۱۸ [[الذریعه]] و چندین قرن از [[ طبقات اعلام الشیعه]] را با زحمت بسیار و با همان حقوق معلمی به‌چاپ رساند.

علی‌نقی منزوی در دوران [[نهضت ملی شدن نفت]]، به تاثیر از برادر کوچکترش، دکتر [[محمدرضا منزوی]]، و به همراه [[جلال آل احمد]]، که پسرخاله او بود، عضو [[حزب توده ایران]] شد. ستوان یکم محمدرضا منزوی (متولد ۱۳۰۸ ش.) عضو [[سازمان نظامی حزب توده ایران]] بود که پس از [[کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲]] دستگیر و یازده ماه زندانی شد ولی به‌دلیل عدم کشف سازمان نظامی حزب توده تبرئه و آزاد گردید. به دنبال کشف سازمان نظامی حزب توده، محمدرضا به قصد مهاجرت به [[بیروت]] رفت اما به درخواست حکومت [[پهلوی]] (سرهنگ [[مبصر]] رئیس [[ساواک]]) و موافقت [[کامیل شمعون]]، رئیس جمهور وقت [[لبنان]]، او را در فرودگاه بیروت دستگیر و به دولت ایران تحویل دادند. محمدرضا منزوی در بهمن ۱۳۳۳ در [[زندان قزل قلعه]] تهران٬ در محل امروزی بازار تره بار قزل قلعه در نزدیکی [[کوی دانشگاه تهران]]٬ به‌دست عوامل رژیم گذشته به‌نام‌های زیبائی و امجدی زیر [[شکنجه]] به قتل رسید.

در سال ۱۳۵۴ در دوره سفارت [[قدر]] در بیروت، با پادرمیانی دوستان بانفوذ خود، دکتر [[پرویز ناتل خانلری]] و [[علی دشتی]] به تهران بازگشت. علی دشتی با علی‌نقی منزوی سابقه دوستی و روابط فرهنگی داشت و از یاری وی در تهیه [[کتاب بیست و سه سال]] در نقد تاریخ صدر اسلام کمک گرفته بود.

آقای منزوی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۵۵/۱۳۵۴ خود را وقف کار علمی کرد و به همکاری با "بنیاد لغت‌نامه" و یاری به ادامه انتشار تألیفات پدر خود ادامه داد. همچنین او دوباره در دانشکده ادبیات به تدریس پرداخت که تا سال ۱۳۶۰ ادامه داشت.

پس از [[انقلاب اسلامی]] در سال ۱۳۵۹ علی‌نقی منزوی به اشارهتوصیه [[آیت‌الله خمینی]] دستگیر شد، یکی از اتهامات علی‌نقی منزوی تألیف کتاب بیست و سه سال بود که بر اثر همکاری او با علی دشتی شکل گرفته بود. البته مهمترین دلیل بازداشت منزوی، مصاحبت‌های وی با آیت‌الله خمینی در سال‌های مهاجرت در عراق و شناخت ایشاناو از مواضع فلسفی و دیدگاههای بی‌طرفانه وی به‌عنوان یک دانشمند اسلام‌شناس بود که از دید آیت‌الله،خمینی، به [[ارتداد]] نزدیکتر بود تا به [[اسلام‌شناسی]] با دیدگاه ویژه اسلامی.

علی‌نقی منزوی پس از آزادی از زندان با این که تا حد زیادی تندرستی خود را از دست داده بود، کار علمی و تحقیقی را از سر گرفت. او به همکاری با [[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] پرداخت و در کنار برادر خود، احمد منزوی، چندین سال به کار و تلاش در این مؤسسه ادامه داد.

علی‌نقی منزوی از سال ۱۳۸۴ پس از درگذشت همسرش به بیماری [[آلزایمر]] مبتلا شد و بدون کمک مستقیم و شبانه روزی دخترش دکتر [[پروین منزوی]] قادر به ادامه حیات نبود. علی‌نقی منزویاو در روز سه شنبه ۲۷ مهرماه ۱۳۸۹ در سن ۸۹ سالگی در منزل خود در کوی [[سعادت‌آباد (تهران)|سعادت‌آباد]] تهران درگذشت.