یوهان یاکوب فروبرگر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Amirobot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات افزودن: an, bg, ca, cs, de, eo, es, fr, he, it, ja, nl, nn, no, pl, pt, ru, sv
MerlLinkBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات تعمیر پیوند منسوخ allmusic.com
خط ۱:
'''یوهان یاکوب فروبرگر''' {{آلمانی|Johann Jakob Froberger}} (۱۹ مه ۱۶۱۶- ۷ مه ۱۶۶۷) [[آهنگ‌ساز]] [[باروک]] و نوازندهٔ [[ارگ (ساز)|اُرگ]] و دیگر [[ساز کلیدی|سازهای کلاویه‌ای]] بود. او یکی از مشهورترین آهنگ‌سازان [[اروپا]] در دورهٔ خود بود. فروبرگر با رواج دادن سازهای کلاویه‌ای در نوشتن [[سوئیت]] و سفرهای متعددی که به‌منظور تبادل دانش موسیقی انجام داد تاثیر زیادی بر تمام آهنگ‌سازان بزرگ پس از خود داشت.
 
فروبرگر که زادهٔ [[اشتوتگارت]] بود بیشتر سال‌های عمرش را در دربار [[اتریش]] سپری کرد اما سفرهای متعددی به [[انگلستان]]، [[ایتالیا]]، [[هلند]] و [[فرانسه]] داشت. پادشاه فردیناند سوم این امکان را برای فروبرگر فراهم کرد تا برای تکمیل آموخته‌های موسیقی‌اش به ایتالیا و نزد [[جیرولامو فرسکوبالدی]]<ref>Girolamo Frescobaldi</ref> برود. او برای تکمیل آموخته‌های‌اش از ۱۶۳۷ تا ۱۶۴۱ به [[رم]] رفت و قبل از ۱۶۴۹ نیز سفرهای دیگری به رم، [[فلورانس]] و [[مانتوا]] داشت. از ۱۴۶۹ تا ۱۶۵۳ سفرهای گسترده‌ای به فرانسه (که در آنجا با [[ژاک شامپیون د شامبونیر]]<ref>Jacques Champion de Chambonnières</ref> و [[لویی کوپغون]]<ref>Louis Couperin</ref> ملاقات کرد)، جنوب هلند و انگلستان داشت.<ref name="All">{{یادکرد وب| نشانی = http://www.allmusic.com/cgartist/amg.dll?p=amg&sql=41:7321~T1q7321| عنوان = Johann Jacob Froberger| نویسنده = Timothy Dickey| تاریخ بازدید = ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۰| تاریخ = | ناشر = وب‌گاه [[آل‌میوزیک]]| صفحه = | زبان = انگلیسی}}</ref>
 
دورهٔ دوم خدمت فروبرگر در دربار اتریش از ۱۶۵۳ تا ۱۶۵۸ بود. در ۲ آوریل ۱۶۵۷ فردیناند سوم درگذشت و فروبرگر که از این ماجرا عمیقا متاثر شده بود در سوگ پادشاه فقید، قطعه‌ای برای [[هارپسیکورد]] نوشت.[http://earlymusic.cal.pl/pawel/mp3/Froberger.mp3] در پی مرگ فردیناند، لئوپارد اول جانشین او شد که روابطش با فروبرگر به خاطر جهت‌گیری‌های سیاسی موجود در دربار خدشه‌دار شد. با وجود اینکه فروبرگر چند قطعهٔ جدیدی را که نوشته بود به پادشاه تقدیم کرد، عذرش را خواستند و در ۳۰ ژوئن ۱۶۵۷ آخرین دستمزدش به‌عنوان عضو کلیسای سلطنتی را دریافت کرد.