کاروان‌ها (فیلم ۱۹۷۸): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱:
'''اشتباهات فیلم'''
این نقد شاید منصفانه نباشد.
فیلمی که قرار نیست تفریحی باشد، حماقت های بی شمارش آن را از حد یک فیلم کمدی هم فراتر می برد. در این کشور خیالی ولی اسلامی، آن هم میان روستائیانی که مذهب ریشه دارتر است، چرا «محمد علی کشاورز» و «انتونی کوئین» به جای «چای»، «مشروب» می خورند (آن هم نه مشروب معمولی، بلکه «برندی»!) حالا چگونه «برندی» به کویر راه یافته، لابد کارگردان نادان فیلم نمی دانسته (همین طور گروه تهیه ایرانی فیلم) که مسلمان ها (ظاهراً )مشروب خوار نیستند و یا لااقل نوع «برندی» آن را در بیابان به سختی پیدا می کنند!▼
▲فیلمی که قرار نیست تفریحی باشد، حماقت های بی شمارش آن را از حد یک فیلم کمدی هم فراتر می برد. در این کشور خیالی ولی اسلامی، آن هم میان روستائیانی که مذهب ریشه دارتر است، چرا «محمد علی کشاورز» و «انتونی کوئین» به جای «چای»، «مشروب» می خورند (آن هم نه مشروب معمولی، بلکه «برندی»!) حالا چگونه «برندی» به کویر راه
گرچه «جمیز فارگو» سعی می کند با این فیلم یک «لارنس عربستان» دیگر را با پس زمینه مشابه آن فیلم، با همان کاراکترها بسازد، ولی به خاطر درک نکردن داستان و محیط و ناآشنایی با شخصیت های کتاب، چنان کلاف سردرگمی تحویل می دهد که بزرگترین شانس سینمای ایران بر باد می رود. گروه تهیه ایرانی فیلم هم کوچکترین کمکی به این فیلمساز ضعیف نمی کند و باوجود این که چهره های ایرانی در آن بسیار است: بهروز وثوقی، محمد علی کشاورز، پرویز قریب افشار، بزرگمهر رفیعا...اما معلوم است انتخاب آن ها بر اساس ضوابطی بوده که کلاً به فیلم لطمه می زند.
فیلم نه تنها نتوانست لارنس عربستان به یاد بیاورد بلکه در فیلم کردن کتاب هم ناکام است، چرا که کتاب شخصیت پردازی خیلی قوی دارد و خواننده را به عمق زندگی اجتماعی افغانستان می برد.
'''فیلم برداری'''
سطر ۴۴ ⟵ ۴۹:
==منابع==
| |||