بطور کلی در هر جا که سطوح در جوار ودر تماس با یکدیگر دارای حرکت نسبی هستند، روانکاری نقش بسیار مهمی در انجام حرکت به نحو صحیح، مداوم و اقتصادی ایفا میکند.
عدم روانکاری صحیح ماشینآلات علاوه بر آنکه باعث تقلیل [[بازده]] مکانیکی و پایین آمدن بازده زمانی ماشین میشود، منجر به [[فرسایش]] بیش از حد، فرسودگی و ازکارافتادگی زودرس نیز میگردد.
براي جلوگيري از فرسايش و از کارافتادگي زودرس ماشينآلات صنعتي و همچنين دسترسي به بيشترين بازده مکانيکي در حداقل زمان، يک برنامه روانکاري مناسب جزء مهمترين شرايط مورد نياز خواهد بود. در قرن حاضر برنامه روانکاري مناسب، يک برنامه روانکاري پايدار است که شايد کمي با تعاريف روانکاري قديمي متفاوت باشد.
نوع روانکار، مقدار، زمان و مکان مناسب، چهار نوع روانکار، مقدار، زمان و مکان مناسب، چهار عامل نوع روانکار، مقدار، زمان و مکان مناسب، چهار عامل مهم در عمل روانکاري هستند که امروزه براي يک روانکاري موفق علاوه بر آنها بايد هزينههاي نگهداري، تعميرات، عمليات (هزينه سوخت، استهلاک و ...) و رعايت قوانين و الزامات زيستمحيطي را نيز در نظر گرفت. آمار نشان ميدهد تنها با يک افزايش 1 يا 2 درصدي در هزينه براي يک روانکاري بهتر ميتوان حدود 15% از هزينههاي اضافي را کاهش داد. ضمن اينکه استفاده از يک روانکار مناسب فاصله زماني تعويض روغن را افزايش مي دهد که اين مسئله به حفظ محيط زيست و در نهايت حفظ منابع تجديدناپذير نيز کمک ميکند و لذا اين مسئله خود بيانگر اهميت دانش فني روانکارهاست. درست است که در روانکاري علاوه بر کيفيت، هزينههاي مصرفي را نيز بايد در نظر گرفت اما شعار شرکتهاي بزرگ توليدکننده روانکار، انتخاب بهترين به جاي ارزانترين است. در اکثر موارد هزينهاي که بايد براي تعميرات قطعات مستهلک که ناشي از استفاده روانکار نامناسب است، بپردازيم بسيار بيشتر از هزينهاي است که ميتوانستيم براي يک روانکار گرانتر ولي بهتر در نظر بگيريم.