هونوریوس: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات حاکم

| عنوان = امپراتور [[امپراتوری روم غربی|روم غربی]]

| caption =

| دوران =۳۹۳-۴۲۳

}}

 

|نویسنده=David Crystal

|کتاب=The Cambridge Biographical Encyclopedia

 

=== فلاویوس استیلیکو ===

هونوریوس به هنگام نشستن بر تخت امپراتوری تنها ۱۲ سال داشت و به همین سبب پدرش فردی را مشخص کرده بود تا به‌جای امپراتور خردسال به ادارهٔ امور حکومتی بپردازد. آن شخص فلاویوس استیلیکو، ارشد سربازان و فردی توانا با تبار دوگانهٔ نیمه [[روم]]ی و نیمه [[وندال]] بود که با سِرِنا، عموزادهٔ تئودوسیوس ازدواج کرده بود.<ref name="RE" /> بدین ترتیب در نیمهٔ نخست دوران فرمانروایی هونوریوس از ۳۹۵ تا ۴۰۸<ref name="کریستال" /> قدرت عملاً در دستان استیلیکو قرار داشت.<ref name="Britannica" /> هونوریوس جوان در ۳۹۵ با ماریا، دختر استیلیکو ازدواج کرد و پس از مرگ او با خواهر کوچکترش ترمانتیا وصلت نمود. اما این ازدواج پس از اعدام استیلیکو در ۴۰۸ به اتهام خیانت به جدایی انجامید.<ref name="Britannica" />

 

=== شورش در آفریقا ===

در ۳۹۷ یکی از فرماندهان ارتش در آفریقا به نام گیلدو علیه امپراتوری روم غربی و به نفع آرکادیوس در روم شرقی دست به شورش زد. آفریقا در آن زمان بخشی از روم غربی و تأمین کنندهٔ غلات آن سرزمین بود که در نتیجهٔ این شورش بیم آن می‌رفت که این ذخیرهٔ غذایی در دستان نیمهٔ شرقی قرار گیرد. استیلیکو در پشت این شورش [[اوتروپیوس]]، یکی از مقامات روم شرقی را می‌دید اما به‌جای وارد شدن به جنگی آشکار با او توانست از طریق راه‌های دیپلماتیک، مقدمات برکناری و تبعید اوتروپیوس را در ۳۹۹ فراهم آورد و همزمان شورش گیلدو را سرکوب و آفریقا را به امپراتوری باختری بازگرداند.<ref name="RE" />

استیلیکو که راه چاره‌ای نمی‌دید تصمیم گرفت تا برای نجات امپراتوری با آلاریک و ویزیگوت‌ها وارد معامله شده و با پول تطمیعشان نماید. آنها درخواست ۴ هزار پاوند طلا کردند اما سنا حاضر نبود این مبلغ را بپردازد و استیلیکو آنها را مجبور به انجام این کار کرد. سناتورها که از این تحت فشار قرار گرفتن ناراضی بودند در برابر او جبهه گرفته و تصمیم به سرنگونی استیلیکو گرفتند. دیری نپایید که استیلیکو متهم به همدستی با آلاریک و توطئه برای براندازی هونوریوس به‌منظور بر تخت نشاندن پسر خودش اوکریوس شد. پس از این اتهام سپاهیان تطمیع‌شدهٔ استیلیکو در تیکینوم ([[پاویا]]ی امروزی) علیه او شوریدند و استیلیکو خود را در ۴۰۸ در راونا به امپراتور تسلیم نمود و در همان سال اعدام شد.<ref name="RE" />

 

اعدام استیلیکو اقدامی فاجعه‌بار بود و منجر به پیوستن بسیاری از سربازان ژرمنی‌تبار او به آلاریک شد تا به دست رومیان کشته نشوند. آلاریک نیز که با مرگ استیلیکو امیدی به دریافت رشوهٔ پیشنهادی او نداشت به سوی رم لشگر کشید و رومیان تنها با پرداخت مبلغ کثیر دیگری توانستند جلوی پیشروی او را بگیرند. اما اردوگاه آلاریک در ۴۱۰ مورد حملهٔ [[ساروس]]، یکی دیگر از رهبران ویزیگوت‌ها قرار گرفت و آلاریک که او را دشمن خود می‌دانست گمان برد که هنوریوس در این کار دست داشته است. پس بدون توجه به مذاکرات صورت گرفته بین دو طرف بار دیگر به سوی رم لشگر کشید. عمال او که در شهر حضور داشتند دروازه‌ها را در ۲۴ اوت ۴۱۰ بر روی آلاریک گشوده و ویزیگوت‌ها تا ۳ روز به غارت شهر پرداختند.<ref name="RE" /> آلاریک سپس آئلیا گالا پلاچیدیا، خواهر ناتنی و ۲۰ سالهٔ هونوریوس را با خود برد و برای فتح آفریقا به سوی جنوب ایتالیا حرکت کرد اما پیش از عملی کردن نقشه‌اش در کنسنتیا درگذشت.

 

کارهای کنستانتیوس سبب شد تا امپراتوری غربی از نابودی کامل نجات یابد و هونوریوس به پاداش آن او را در ۴۲۱ به امپراتوری مشترک با خود برگزید و عنوان آگوستوس را به او و آگوستا را به همسرش اعطا نمود. اما [[تئودوسیوس دوم]]، امپراتور روم شرقی هیچ‌کدام از این ارتقای مقام‌ها را به رسمیت نشناخت زیرا بیم آن داشت قدرت گرفتن کنستانتیوس که اینک با نام [[کنستانتیوس سوم]] شناخته می‌شد باعث بروز جنگ بین دو نیمهٔ شرقی و غربی شود. با این وجود دوران فرمانروایی کنستانتیوس چندان طولانی نبود و ۷ ماه پس از برتخت نشستنش درگذشت.<ref name="RE" />

 

پس از مرگ کنستانتیوس، هونورویوس که همیشه نسبت به خواهر ناتنی خود احساس علاقه می‌کرد شروع به نزدیکی به گالا پلاچیدیا و نوازش و در آغوش گرفتن او در انظار عمومی کرد. این موضوع نه‌تنها خشم عمومی را برانگیخت بلکه باعث شد تا خواهرش از او دوری گزیده و سرانجام در ۴۲۳ همراه با دو فرزندش به قسطنطنیه فرار کند.<ref name="RE" />