کوبول: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Jozani (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Jozani (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵:
==ویژگی ها==
کوبول همچنین که در مشخصات عمومی تعریف شده از جمله شکل عبارت برای خصوصیات میدانی جرئی.این زبان از متغیر های محلی , بازگشتی , اختصاص دینامیک حافظه و [[برنامه نویسی ساخت یافته]] حمایت نمی کند.حمایت از قسمتی یا همه ی این ویژگی ها به آخرین نسخه ی کوبول استاندارد اضافه شد. کوبول تعداد زیادی [[کلمات رزرو]] دارد( بیش از 400 تا) که تحت عنوان کلمات کلیدی خوانده می شوند.
===کلمات خود اصلاح کننده===
ویژگی های اصلی کوبول حمایت می کنند از کد خود اصلاح کننده از طریق عبارت نا مشهور "ALTER X TO PROCEED TO Y" . X و Y برچسب های عبارتی هستند و هر عبارت "GOTO X" ای که بعد از عبارت ALTER اجرا می شود دارای معنی "GOTO Y" است. بیشتر کامپایلرها هنوز از آن حمایت می کنند , اما این در برنامه های جدید استفاده نمی شود.
===ویژگی های نحوی===
کوبول یک به روز کردن درجای نحوی را فراهم میکند از جمله:
<source lang="cobol">
ADD YEARS TO AGE
</source>
ساختار معادل در بسیاری از زبان های رویه ای باید باشد
<source lang="cobol">
age = age + years
</source>
این قاعده ی نحوی شبیه عملگر جایگزینی مرکب است که بعدها توسط C استفاده شد.
<source lang="cobol">
age += years
</source>
عبارت شرطی مخفف شده ی :
<source lang="cobol">
IF SALARY > 9000 OR SUPERVISOR-SALARY OR = PREV-SALARY
</source>
معادل است با:
<source lang="cobol">
IF SALARY > 9000
OR SALARY > SUPERVISOR-SALARY
OR SALARY = PREV-SALARY
</source>
کوبول "شرایط مشخص" را فراهم می کند (همچنین نامیده می شود 88 مرحله) . این ها به عنوان آیتم های اصلی در بین دیگر آیتم ها مشخص شده اند(متغیرهای محلی).نام شرطی می تواند در یک عبارت IF استفاده و تست شود هرچند متغیرهای محلی معادل با هر متغیری است که در یک عبارت شرطی مشخص VALUE استفاده می شود. عبارت SET می تواند برای یک عبارت شرطی مشخص TRUE استفاده شود(بوسیله مشخص کردن اولین متغیر به عنوان متغیر شرطی).
کوبول به وسیله شناسه ها اجازه می دهد تا بتواند تا 30 کاراکتر طول داشته باشد. وقتی کوبول معرفی شد , بیشتر طول های کم(مثلا 6 کاراکتر برای فرترن) رایج شدند.
مفهوم copybook ) به وسیله ی کوبول معرفی شد.اینها تعدادی کد هستند که می توانند در یک کد برنامه نویسی قرار داده شوند. این کار با عبارت COPY انجام میشود که اجازه می دهد که قسمتی از یک کدبا کدهای دیگر جایگزین شود(با استفاده از عبارت REPLACING ... BY… )