داروهای روان‌پزشکی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[داروهای ضداضطراب]] <ref>(به زبان انگلیسی: antianxiety)</ref> علاوه بر ایجاد احساس بر طرف شدن تنش عضلانی، احساس آرامش و آسودگی را نیز به همراه می‌آورند. این داروها در درمان اختلال‌های اضطراب مورد استفاده قرار گرفته‌اند. داروهای ضد اضطراب مانند [[دیازپام]]، [[کلردیازپوکساید]] و [[آلپرازولام]] فعالیت سمپاتیک مغز را به اندازه‌ای کاهش می‌دهند که پاسخ‌های اضطراب کاهش یابند یا باز داری می‌شوند. [[پروپرانولول]] و مپروبامات از جمله سایر داروهای ضد اضطراب هستند.

 

 

[[داروهای ضد روان‌پریشی]]<ref>(به زبان انگلیسی: antipsychotic)</ref>، یا آنتی سایکوتیک‌ها برای درمان اختلال‌هایی مانند [[اسکیزوفرنی]] ساخته شده‌اند. این گونه داروها تأثیر آرام کننده یا آرام بخش زیادی دارند. بعضی از داروهای ضد روان پریشی مانند تورازین(Thorazine) توهم و هذیان بیمار را کاهش می‌دهند. ولی سایر داروهای ضد روان پریشی مانند کلوزاریل بیمار را سر حال می‌آورند و تقویت می‌کنند. تأثیر اصلی این گونه داروها کاهش و یا حذف نشانه‌های روان پریشی از جمله توهم، هذیان، گوشه گیری و بی احساسی است و برای آرام نگاهداشتن بیماران ساخته نشده‌اند. [[کلروپرومازین]]، [[فنوفنازین]]، [[تیوریدازین]]، [[هالوپریدول]]، اُلانزاپین، کلوزاپین از جمله داروهای ضد روان پریشی هستند.

 

== داروهای تثبیت کنندهٔ خلق ==