اعتراف اجباری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات:اصلاح فاصلهٔ مجازی |
|||
خط ۳:
== در کشورهای مختلف ==
=== در ایران ===
در ایران اعتراف گیری تلویزیونی در زمان [[محمد رضا شاه پهلوی]] در اوایل دهه ۵۰ خورشیدی آغاز شد و بعد از [[انقلاب ۱۳۵۷]]، توسط مقامات امنیتی [[نظام جمهوری اسلامی ایران]]، اوج گرفت. دستگاه قضایی جمهوری اسلامی هم‌واره مدعی بوده‌است که افراد مصاحبه‌شده داوطلبانه و بر اساس بحث‌های اقناعی و استدلالی بر علیه خود اعتراف کرده‌اند.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2011/01/110113_l10_mossad_moslehi_alimohammadi.shtml موساد در ایران؛ حفره یا تونل اطلاعاتی؟], بی‌بی‌سی فارسی</ref>
اعتراف‌گیری تلویزیونی اغلب با [[شکنجه جسمی]] و [[شکنجه روانی]] همراه است. [[یرواند آبراهامیان]]، پژوهشگر در کتاب «اعترافات شکنجه شدگان»<ref>اعترافات شکنجه شدگان (۲۰۰۳)، [[یرواند آبراهامیان]]، نشر باران، سوئد</ref> می‌نویسد: «اگر در چند سال اول بعد از سقوط رژیم شاه، در اکثر موارد، شکنجه یا ضرب و شتم زندانی با دادن اطلاعات مورد نیاز بازجویان، معمولا خاتمه پیدا می‌کرد، پس از خرداد ۱۳۶۰، شکنجه جسمانی و خصوصا روانی زندانی ([[شکنجه سفید]])، حتی پس از کسب اطلاعات ضروری، هم چنان ادامه یافت.»
| |||