محاربه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات:اصلاح فاصلهٔ مجازی |
منابع اصیل نظیر دهخدا در معنای محاربه هیچ اشاره‌ای به خدا نکرده‌اند و این معنا صرفاً براثر اشتباه رسانه‌های انگلیسی‌زبان مطرح شده است. برچسب: منبع حذف شده‌است.(AF) |
||
خط ۱:
'''محاربه''' لغتی [[زبان عربی|عربی]] است که به معنی «'''جنگ و کارزار کردن'''» بوده
<ref>{{یادکرد وب
| نشانی = http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-e018f595afd747abaf9aba18712bbaeb-fa.html
| عنوان = محاربت
| تاریخ بازدید = ۱۶ آبان ۸۸
| نویسنده = دهخدا
| ناشر = لغتنامه دهخدا
}}
</ref> و یک اصطلاح [[قرآن]]ی و [[جرم]] جزایی است و در [[فقه]] [[اسلام]]ی برای آن مجازات [[اعدام]] درنظر گرفته شده‌است. فاعل این جرم، محارب نام دارد.
== تاریخچه ==
در زمان حکومت [[پیامبر اسلام]] بر شهر [[مدینه]]، گروهی از راهزنان به مردم و چوپانان حمله می‌نمودند و آنان را به وضع فجیعی به قتل می‌رساندند. لذا آیه ۳۳ سوره مائده در این باب نازل شد و حکم به اعدام یا تبعید آنان صادر گشت.<ref>{{یادکرد وب
| نشانی = http://herisi.blogfa.com/post-8.aspx
| عنوان = مسایلی چند در مورد محاربه
| تاریخ بازدید = ۱۶ آبان ۸۸
| نویسنده = دکتر هاشم هاشم زاده هریسی
| ناشر = وبلاگ شخصی دکتر هریسی
}}
</ref>
{{نقل قول|حقیتاً غیر از این نیست کسانی که با خدا و پیامبر او به جنگ و محاربه برمی‌خیزند و می‌کوشند که در روی زمین فساد ایجاد نموده، از جامعه و بندگان خدا سلب امنیت و آرامش کنند، جزای آنان کشتن یا به دار آویختن یا بریدن دست و پایشان و یا تبعید است و این مجازات‌ها نشان رسوایی و مهر ذلت و خواری بر پیشانی آنان در دنیا است و در آخرت نیز عذاب بزرگی در انتظارشان می‌باشد}}
[[بغی]] در فقه اسلامی به جرایم سیاسی گفته می‌شود. بنابراین انتصاب محاربه به جرایم سیاسی از دید بسیاری از فقها غلط بوده و نمی‌توان به باغی اتهام محاربه وارد نمود. از دید فقه اسلامی اتهام محاربه نیازمند آماده بودن سلاح و سلب امنیت از مردم است. [[خمینی]] در [[تحریرالوسیله]] گفته‌است:<ref>{{یادکرد وب
| نشانی = http://herisi.blogfa.com/post-8.aspx
| عنوان = مسایلی چند در مورد محاربه
| تاریخ بازدید = ۱۶ آبان ۸۸
| نویسنده = دکتر هاشم هاشم زاده هریسی
| ناشر = وبلاگ شخصی دکتر هریسی
}}</ref>
{{نقل قول| محارب کسی است که سلاح خود را آخته وآماده سازد وبه ترساندن مردم وسلب امنیت و ایجاد فساد در جامعه اقدام نماید خواه در صحرا باشد، یا در دریا، و یا درشهرها باشد یا در جاده‌ها، شب باشد یا روز، زن باشد یا مرد، در همه حالات محارب نامیده می‌شود و احکام محاربه با خدا در مورد او اجرا می‌گردد.}}
برخی از علما مانند [[حسین‌علی منتظری]]، علاوه بر «مسلح بودن» و «سلب کردن امنیت» از مردم، شرط «قصد ترساندن» داشتن را نیز برای احراز این جرم لازم می‌دانند.<ref>{{یادکرد
|فصل=ضمیمه
|کتاب=حق‌الناس
|نویسنده = محسن کدیور
|ناشر =تهران کویر
|چاپ=اول
|شهر=تهران
|صفحه=۲۴۶
|سال=۱۳۸۷
|شابک=۹۶۴-۸۱۶۱-۸۲-۸
}}</ref>
== محاربه در قوانین ایران ==
== جستارهای مرتبط ==▼
یکی از مهمترین جرایم علیه امنیت ملی در حقوق جمهوری اسلامی ایران محاربه‌است که در [[قانون مجازات اسلامی]] مصوب ۱۳۷۰ از ماده ۱۸۳ تا ۱۹۶ مورد اشاره قرار گرفته‌است.<ref name=teb>{{یادکرد وب| نشانی=http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=111825|عنوان= جرایم پس از انتخابات|زبان=فارسی}}</ref>
▲* [[محاربه]]
* '''اسلحه کشیدن برای ترسانیدن مردم'''<ref name=teb></ref>
** ماده ۱۸۳: هر کس که برای ایجاد رعب و هراس و سلب آزادی و امنیت مردم دست به اسلحه ببرد محارب و [[مفسد فی‌الارض]] می‌باشد. براساس تبصره ۳ ماده فوق، میان [[سلاح سرد]] و [[سلاح گرم]] فرقی نیست.
* '''برهم زدن امنیت از طریق سرقت مسلحانه و قطع‌الطریق'''<ref name=teb></ref>
** ماده ۱۸۶: هر گروه یا جمعیت متشکل که در برابر حکومت اسلامی قیام مسلحانه کند مادام که مرکزیت آن باقی است تمام اعضاء و هواداران آن، که موضع آن گروه یا جمعیت یا سازمان را می‌دانند و به نحوی در پیشبرد اهداف آن فعالیت و تلاش موثر دارند محارب‌اند اگرچه در شاخه نظامی شرکت نداشته باشند.
* '''ریختن طرح براندازی حکومت اسلامی'''<ref name=teb></ref>
** ماده ۱۸۷: هر فرد یا گروه که طرح براندازی حکومت اسلامی را بریزد و برای این منظور اسلحه و مواد منفجره تهیه کند و نیز کسانی که با آگاهی و اختیار، امکانات مالی موثر و یا وسایل و اسباب کار و سلاح در اختیار آنها بگذارند محارب و مفسد فی‌الارض می‌باشند.
* '''نامزد شدن برای یکی از پستهای حساس حکومت کودتا'''<ref name=teb></ref>
** ماده ۱۸۸: هر کس در طرح براندازی حکومت اسلامی خود را نامزد یکی از پستهای حساس حکومت کودتا نماید و نامزدی او در تحقق کودتا به نحوی موثر باشد، «محارب» و «مفسد فی الارض» است.
** ماده ۱۹۰: حد محاربه و افساد فی‌الارض یکی از چهار چیز است: ۱.قتل ۲.آویختن به دار ۳.اول قطع دست راست و سپس پای چپ ۴.نفی بلد
** ماده ۱۹۱: قاضی در انتخاب هر یک از این امور چهارگانه مخیر است.
* '''تشکیل یا اداره یا عضویت در دسته یا جمعیت به قصد برهم زدن امنیت کشور'''<ref name=teb></ref>
** ماده ۴۹۸: هر کس با هر مرامی، دسته، جمعیت یا شعبه جمعیتی بیش از دو نفر در داخل یا خارج از کشور تحت هر اسم یا عنوانی تشکیل دهد یا اداره نماید که هدف آن برهم زدن امنیت کشور باشد و محارب شناخته نشود به حبس از دو تا ده سال محکوم می‌شود.
** ماده ۴۹۹: هرکس در یکی از دسته‌ها یا جمعیت‌ها یا شعب جمعیت‌های مذکور در ماده (۴۹۸) عضویت یابد به سه ماه تا پنج سال حبس محکوم می‌گردد مگر اینکه ثابت شود از اهداف آن بی اطلاع بوده‌است.
** ماده ۴۹۹: در مورد کسانی که عضو نبوده بلکه صرفا حامی دسته یا جمعیتی می‌باشند قابل اعمال نیست.
== پانویس ==
{{پانویس}}
* [[فساد فی‌الارض]]
[[رده:فقه]]
[[de:Muḥāraba]]
[[en:Moharebeh]]
[[it:Moharebeh]]
| |||