دنیس تیتو: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[۲۸ آوریل]] [[۲۰۰۱]] , 40چهل سال پس از اولین پرواز [[فضا]]یی بشر, وی به پدر و مادر خود ثابت كرد كه رویاهایش احمقانه و دور از دسترس نبوده است. تیتو در دوران جوانی برای رسیدن به هدفش تمام نیروی خود را متمركز نمود و تمام تلاش خود را به کار برد تا در برنامه‌های فضایی ایالات متحده شركت کند.

پس از اتمام تحصیلاتش و دریافت مدرك [[کارشناسی]] در زمینه هوا و فضانوردی، و اخذ مدرك [[کارشناسی ارشد]] در زمینه علوم مهندسی، سرانجام تیتو در سن 23۲۳ سالگی كارش را با آزمایشگاه [[آزمایشگاه پیشرانه جت|پیشرانش جت]] متعلق به [[ناسا|سازمان فضایی آمریکا]] به عنوان [[مهندس]] [[هوافضا]] آغاز كرد. در مدتی كه تیتو در [[آزمایشگاه پیشرانه جت|جی.پی.ال ناسا]] كار می‌كرد، مسئول طراحی چند مسیر [[فضاپیمای مارینر]] به [[مریخ]] بود.

تیتو پس از مدتی كار در [[ناسا]] را رها كرد و حرفه مدیریت سرمایه‌گذاری را در پیش گرفت. دلیل این امر چنان‌كه خود او اظهار می‌كند، بی‌علاقگی او به امور فضایی نبوده است، بلكه سودآوری بیشتر مد نظرش بود كه البته اگر به دنبال سود بیشتر و كار پرمنفعت‌تری نبود نمی‌توانست اولین گردشگر فضا شود. در سال [[۱۹73۱۹۷۳ (میلادی)|۱۹73۱۹۷۳]] او یك شركت مدیریت سرمایه‌گذاری تأسیس كرد. این كار باعث شد كه سرمایه شخصی وی پس از مدت كوتاهی به 250۲۵۰ میلیون دلار برسد. در حال حاضر او مدیر اجرایی [[شركت شركای ویلشایر]] است كه در امر مشاوره در زمینه خدمات [[فناوری]] و مدیریت [[سرمایه گذاری]] فعالیت می‌كند.

ناسا شرایط پرواز مسافر شخصی با [[شاتل فضایی]] را نداشت، ولی دولت [[روسیه]] حاضر بود در ازای اخذ وجه (نسبتاً بالا) این كار را انجام دهد. در زمانی كه وی برای رفتن به فضا اقدام كرد [[ایستگاه فضایی میر]] پابرجا بود و خود وی شخصاً دوست داشت به [[ایستگاه فضایی میر|میر]] پرواز كند، در ابتدای امر هم برنامه او برای رفتن به میر تنظیم شده بود ولی با انهدام میر وخارج شدن از رده ایستگاه‌های فضایی این برنامه منتفی و قرار شد كه تیتو به [[ایستگاه فضایی بین‌المللی]] پرواز كند. پس از طی مراحل مختلف و ملاحظات لازم، در ژانویه سال [[2001۲۰۰۱]] دنیس تیتو, قرارداد سفر فضایی خود را امضا كرد.

تیتو به [[شهرک ستارگان]] كه یك پایگاه آموزشی فضایی روسی در خارج از [[مسكو]] است رفت و در آنجا مجموعاً در حدود 800۸۰۰ ساعت آموزش دید. آموزش‌های وی درباره خدمات اورژانس، برنامه‌های اصلی حیاتی، تمریناتی که مربوط به وضعیت صعود و سقوط میشد و همچنین تمرین شرایط بی‌وزنی در جاذبه صفر, آموزش لازم برای مراقبت شخصی، آشنایی با سیستمهای مهندسی و نیز تمریناتی در زمینه خانه‌داری جهت انجام امور شخصی در ایستگاه فضایی بود. ماهیت پرواز تیتو با سایر پروازهایی كه تا آن زمان انجام می‌گرفت تفاوت داشت، او نه یك فضانورد بلكه یك شهروند معمولی محسوب می‌شد. آموزش‌های وی متناسب با نوع و ماهیت سفرش صورت می‌گرفت. آموزش‌های دامنه‌دار، او را برای انجام بسیاری از كارهای لازم و ضروری یک سفر فضایی آماده كرده بود.

در تاریخ [[28۲۸ آوریل]] سال [[2001۲۰۰۱]] او در سن 59۵۹ سالگی به آرزوی دیرین خود رسید و با [[فضاپیما]]ی روسی [[سایوز]] از [[پایگاه فضایی بایکونور|پایگاه بایکونور]] [[قزاقستان]] به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرواز كرد. تیتو می‌گوید این بهترین تجربه‌ای بوده است كه تا به حال در زندگی‌اش داشته. تیتو به مدت هشت روز در فضا به سر برد و در ششم ماه مه به زمین بازگشت.