پارادوکس دروغگو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''پارادوکسهای دروغگو'''{{به انگلیسی|Liar paradox}} یکی از گروه-پارادوکسهای [[خودارجاعی|خودارجاع]] هستند. این پارادوکسها به صورتهای مختلفی قابل طرح هستند:
* جملهٔ بعدی صحیح است. جملهٔ قبلی کاذب است.
* این جملهای که همین الان دارم میگویم کاذب است.<ref name=s>{{یادکرد|فصل=فصل پنجم:دلالت به خود|کتاب=منطق|نویسنده=گراهام پریست|ترجمه=بهرام اسدیان|ناشر=نشر ماهی|چاپ=|شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=صفحه ۵۹ تا ۶۵|سال=۱۳۸۷|شابک=}}</ref>
* اپیمندس اهل کرت میگوید: همه اهالی کرت دروغگو هستند.
برای مثال در مورد دوم میپرسیم که آیا این گزاره صادق است یا کاذب؟ اگر صادق باشد، آنچه میگوید درست و مطابق با واقع است، پس درست میگوید که کاذب است، پس هم صادق است و هم کاذب. حال اگر فرض کنیم که کاذب باشد، از آنجا که خودش هم به کذب خود اذعان میکند؛ صادق است. در هر دو حالت به نظر میرسد که این گزاره هم صادق است و هم کاذب.<ref name=s>{{یادکرد|فصل=فصل پنجم:دلالت به خود|کتاب=منطق|نویسنده=گراهام پریست|ترجمه=بهرام اسدیان|ناشر=نشر ماهی|چاپ=|شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=صفحه ۵۹ تا ۶۵|سال=۱۳۸۷|شابک=}}</ref>
نسخهٔ دیگرِ پارادوکس که صورتی سادهشده از [[پارادوکس راسل]] است:
سطر ۱۱ ⟵ ۱۰:
یکی از راهِحلهایی که برای حل این پارادوکسها پیشنهاد شده ادعای اینست که در هیچ زبانی حقِ صحبت دربارهٔ صدق و کذبِ گزارههایِ خودِ آن زبان وجود ندارد. در نظریهٔ مجموعهها این حرف معادلِ آن است که هیچ مجموعهای نمیتواند عضوِ خودش باشد.
== پانویس ==
<small>{{پانویس}}</small>
[[ca:Paradoxa del mentider]]
[[cs:Paradox lháře]]
|