نانسی چودروف: تفاوت میان نسخه‌ها

چودوروف نظریه‌های سنتی [[روابط ابژگانی]] و روایت فرویدی رشد هویت جنسیتی را بازنگری کرد. او نظریات خود را برپایه کارهای [[کارن هورنی]] و [[ملانی کلاین]]، [[تالکوت پارسونز]]، و روان‌کاوان [[مکتب فرانکفورت]]<ref name=Humm>فرهنگ نظریه‌های فمینیستی</ref> بنا نهاد. تمرکز بحث چودوروف از [[پدر]] و [[عقده اودیپ]] به [[مادر]] و مرحله پیشااودیپی منتقل شده است<ref name=Payneautogenerated1> فرهنگ اندیشه انتقادی، از روشنگری تا پسامدرنیته </ref>.

او یکی از مهم‌ترین عوامل [[مردسالاری|سلطه مردانه]] را این می‌داند که پرورش کودکان برعهده مادر است. چرا که زنانی که مادر می‌شوند و (مردانی که مادر - پرورش دهنده کودک - نمی‌شوند) دخترانی به وجود می‌آورند که میل به مادر بودن دارند و پسرهایی به وجود می‌آورند که مردانگی برایشان به معنای برتری مردانه است و ظرفیت‌ها و نیازهای پرورش‌دهندگی در آنها سرکوب و محدود می‌شود. بنابراین نابرابری جنسی امری جامعه‌شناسانه و روان‌شناسانه محسوب می‌شود نه امری «طبیعی» و زیست‌شناسانه. که در هر نسل بازتولید می‌شود. نتیجه اجتماعی این رویکرد، سازمان‌دهی وظایف والدین به گونه‌ای است که این وظایف میان زنان و مردان تقسیم شود<ref name=Payne>autogenerated1 فرهنگ اندیشه انتقادی، از روشنگری تا پسامدرنیته </ref>.

موضوع مطالعات چودوراو در کتاب‌های بعدی‌اش (مانند مجموعه مقاله‌های ''فمینیسم و نظریه روان‌کاوی'' -۱۹۸۹) بر تحولات اجتماعی و تفسیر تفاوت‌های میان زنان (مثلا نژاد، طبقه و قومیت)، چندصدایی روایت‌های زنان، و تکثر هویت‌های اجتماعی، روان‌شناسانه و فرهنگی زنان کرده است که در پاسخ نقد [[ماتریالیسم|ماتریالیست‌ها]] مبنی بر اینکه «روان‌کاوی فاقد خصوصیت تاریخی و فرهنگی است» است و دیگر این بحث که سلطه مذکر علت واحدی دارد، و اینکه تفاوت‌های جنسیتی همواره درگیر مناسبات مبتنی بر نابرابری هستند را پی‌گیری نمی‌کند<ref name=Payne>autogenerated1 فرهنگ اندیشه انتقادی، از روشنگری تا پسامدرنیته </ref>.