ابراهیم فخرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابراهیم رضازاده فخرایی''' ( 1278 [[رشت]] - 1366 (قمری) تهران ) ، معلم، روزنامه‌نگار، وکیل و پژوهنده [[ایران|ایرانی]] بود. او کمیسر فرهنگی [[جمهوری شوروی گیلان]] بود. پدر اش حاج رضا ،رضا، تاجری در رشت و یکی از اعضای انجمن ایالتی گیلان در جریان انقلاب مشروطیت بود. او تحصیلات اش را در یک مکتب محلی آغازید و در سن پنج سالگی تحصیلات مدرن را در مدارس ابتدایی مجیدیه و اتفاق و مدرسه راهنمایی شمس پی گرفت. در سن 16 سالگی به مجرد تکمیل کلاس هشتم، برای ادامه تحصیل به کالج پتریرکله بیروت رفت ولی گسترش جنگ جهانی اول او را مجبور کرد پس از 17 ماه به ایران برگردد. در تهران او در دبیرستان‌های سیروس و دارالفنون تحصیل کرد جایی که در آن مدرک کلاس دهم را گرفت. در تابستان 1918 او رفت تا میرزا کوچک خان، رهبر نهضت جنگل را در مرکز فرماندهی کل او در گوراب زرمیخ ببیند. او به نهضت پیوست و تا شکست آن در پاییز 1921 با آن باقی ماند و نهایتاً سرپرست امور فرهنگی آن شد.

در سال 1922 او معلم شد و در مدرسه ابتدایی سعدی در انزلی به عنوان مدیر خدمت کرد. دو سال بعد او تدریس تاریخ، فارسی و فرانسه را در دبیرستانهای شماره 1و 2 رشت آغازید. طی این سالها او به روزنامه‌نگاری هم مشغول بود و به عنوان ویراستار طلوع مطالب شدیداً انتقادی نسبت به دولت می‌نوشت. در 1928 او مجله فروغ را منتشر کرد، که فقط یک سال دوام آورد. در همان سال او ،او، ظاهراً به دلیل برانگیختن دانش‌آموزان برای اعتصاب و حمایت از یک دانش‌آموز اخراج شده، از سمت آموزشی اش در رشت اخراج شد.

* ''سردار جنگل'' ،1344 شمسی ،شمسی، انتشارات امیرکبیر ،امیرکبیر، تهران

* ''گیلان در جنبش مشروطیت'' ، 1352 ،1352، تهران

* ''گزیده ادبیات گیلکی'' ، 1358 ،1358، رشت

[[رده:اهالی گیلان|فخرایی ،فخرایی، ابراهیم]]