خیابان سپه قزوین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Azmoode2004 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات: تصحیح جایگذاری کاما، شمارگان هزارگان |
||
خط ۱:
[[پرونده:Khiaban sepah qazvin.JPG|250px|thumb|خیابان
[[پرونده:Khiabansepah.JPG|250px|thumb|خیابان
'''خیابان سپه [[قزوین]]''' نخستین خیابان طراحیشده [[ایران]] است که در دوره صفوی در زمان پایتختی [[قزوین]] احداث شد. در سال [[۱۳۸۷]] رسما به عنوان اولین خیابان [[ایران]] در فهرست [[آثار ملی]] به ثبت رسید.<ref> [http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8705140199 خیابان سپه قزوین در فهرست آثار ملی کشور ثبت
این خیابان را [[شاه طهماسب صفوی]] در شمال محله شهرستان قدیم یا حصار
ظاهرا نام خیابان هم از نام محلهای به نام خیابان در [[هرات]] گرفته شدهاست که شاه طهماسب در دوران ولیعهدی در آن شهر ساکن بودهاست.
در زمان [[شاه صفی]] خیابان را از سوی جنوب امتداد داده و به گورستان جنوب شهر [[قزوین]] (گورستان کُهَنبر) رساندهاند. بعدها نام این خیابان بر قسمتی از محله شهرستان قدیم اطلاق گردید و این بخش از شهر [[قزوین]] را محله خیابان نامیدند.
در زمان [[ناصرالدین شاه]] به مباشرت [[صعدالسلطنه]] که بعدها حاکم [[قزوین]] گردید در قسمت جنوبی خیابان یعنی ازمقابل [[مسجد جامع قزوین]] تا چهارراه سپه کنونی، [[مهمانخانه بزرگ قزوین]] و چاپارخانه و [[تلگرافخانه هند و اروپ|تلگرافخانهٔ هند و اروپ]] احداث گردید و خیابان سپه را از شرق مهمانخانه در معبر باریکی به خیابان طهران (تهران قدیم کنونی) متصل ساختند که هم اکنون محل بارفروشان است. این مهمانخانه و چاپارخانه در سال [[۱۳۱۰]] خورشیدی خراب شد و سبزه میدانی بر جال آن احداث گردید که به سبب بی آبی مخروبه ماند و بعداً با رسیدن خط آهن به [[قزوین]] و بنا شدن ایستگاهی در جنوب شهر، خیابان سپه را تا ایستگاه ادامه دادند و سبزه میدان مذکور و قسمتی از کاروانسرای سعدالسلطنه، که در ضلع جنوبی خیابانی که از دروازه طهران تا سلامگاه شاهزاده حسین امتداد داشت از میان رفت.<ref>سیر تاریخی بنای شهر قزوین و بناهای
[[خیابان سپه]] قزوین به عنوان نخستین فضای شهری که ماهیتی متفاوت از میدان ها و میدانچه ها و یا گذرهای ارگانیک فاقد طراحی داشته و بیشتر به عنوان مسیری مستقیم و طراحی شده برای رفت و آمد شباهت داشت، شناخته می شود.
|