رستم یکم: تفاوت میان نسخه‌ها

بعد از [[کارن یکم باوندی|قارن]] بن [[شهریار یکم باوندی|شهریار]] ، نوه‏اش رستم بن سهراب خود را '''ملک الجبال''' خواند.<ref>تاریخ باوندیان، نوشته:محمدرضاحبیبی کولائی، صفحه:۱۸</ref>

او نیز همچون اسپهبد کارن‌یکم در آغاز نسبت به '''سید حسن''' اظهار دوستی کرد ،کرد، اما در باطن با مخالفان سید ارتباط داشت.

وی به سبب تلفات و خسارت‌هایی که در زمان جدش قارن، به '''کوهستان شروین''' رسیده بود ،بود، نمی‏توانست به [[دیلم]]یانی که به دورش جمع شده بودند ،بودند، جیره و مواجب بپردازد ،بپردازد، از این رو ،رو، آنان را به راهزنی در اطراف تشویق کرد و بدین گونه در اطراف قلمرو [[زیدیه]] ، ناامنی‌هایی را باعث شد که تحمل آن امکان پذیر نبود.

چندی بعد اسپهبد رستم ،رستم، ولایت [[قومس]] را هم تسخیر کرد و با '''احمد بن عبدالله خجستانی''' که در آن ایام از جانب [[صفاریان]] امارت [[نیشابور]] را داشت از در دوستی درآمد و چون او کشته شد «شوال ۲۸۶ق / می‌۸۸۲م» با '''سید عقیقی''' که دشمن داعی بود ،بود، طرح دوستی و هم پیمانی ریخت.

اسپهبد رستم به [[رافع بن هرثمه]] که در این زمان در [[نیشابور]] امارت داشت پناه برد که به کمک سپاه او ،او، شکست سختی بر سپاهیان داعی وارد آورد. اما چندی بعد که رافع خود بر خلیفه یاغی و همدست و همداستان با داعی [[زیدیه]] شد، چون از کینه داعی نسبت به رستم اطلاع پیدا کرد، برای رضایت خاطر او ،او، اسپهبد رستم را به میهمانی دعوت و در آن جا وی را بازداشت کرد، سپس با جلب توافق سید داعی برای به دست آوردن اموالش او را سخت شکنجه کرد تا این که اسپهبد در زیر شکنجه جان باخت «رمضان ۲۸۲ق / نوامبر ۸۹۵م» و اموال و ذخایر او بین رافع و [[محمد بن زید]] تقسیم شد.<ref>تاریخ باوندیان، نوشته:محمدرضاحبیبی کولائی، صفحات:۱۸و۱۹</ref><ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=396 دانشنامه جهان اسلام]</ref>