سحابی شکارچی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
WikitanvirBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.1) (ربات اصلاح: uk:Туманність Оріона
Amirobot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: تصحیح جایگذاری کاما، شمارگان هزارگان
خط ۲۶:
== اطلاعات عمومی ==
سحابی در حقیقت بخشی از یک سحابی بسیار بزرگتر است که ابر مولکولی اوریون مجتمع نامیده می‌شود .
ابر مولکولی اوریون مجتمع در سرتاسر صورت فلکی شکارچی گسترش یافته است و شامل حلقه برنارد ،برنارد، سحابی ابری کله اسبی ، 43 M ، 78 M و سحابی شعله می شود.
ستارگان در سرتاسر سحابی جبار در حال تشکیل هستند ،هستند، و به علت این فرایند حرارت شدید این منطقه ویژه اشعه مادون قرمز است .
سحابی قابل رویت است با چشم غیر مسلح حتی در مناطقی که توسط آلودگی نور تحت تاثیر قرار گرفته.
به نظر می رسد که در منطقه میانی در سحابی شکارچیشکارچی، ،سهسه ستاره در جنوب کمربند جبار واقع شده است .
این ستاره تاریک(فازی) توسط ناظز تیزبین آشکار می‌شود و حالت گازی آن بوسیله دوربین دوچشمی و تلسکوپ کوچک آشکار می‌شود .
سحابی جبار شامل خوشه باز بسیار جوان، که به چهارضلعی منتظم شناخته شده است و با توجه به روشنایی و نور اولیه جزء چهار ستاهر نخستین است .
دو تن از این‌ها را در شب با دید خوب می توان داخل اجزاء تشکیل دهنده سیستم‌های دوتایی قرار داد .
و آن‌ها را در شش ستاره کل قرار داد.
ستاره‌های چهار ضلعی غیر منظم، همراه با بسیاری از ستاره‌های دیگر ، دیگر، هنوز در سال‌های اولیه هستند .
چهار ضلعی غیر منتظم ممکن است جزعی از خوشه سحابی جبار بسیار بزرگتر باشد که انجمنی درباره 2.000 ستاره داخل یک قطر 20 سال نوری است .
. دو میلیون سال پیش این خوشه ممکن است از خانه فراری ستاره یک اربه ران ، ،،، اریس 53 ،53، و مو(حرف دوازدهم یونانی) حمل که در حال حاضر در حال دور شدن از سحابی با سرعت بیش از 100 کیلومتر/ثانیه است .[7]
ناظران تمایل دارند به طور برجسته یک رنگ متمایل به سبز مشخص به سحابی نسبت دهند علاوه بر مناطق قرمز و زمینه آبی-بنفش.
رنگ قرمز به خوبی توسط Hα درک شده (استفاده شده)که با خط تابش نو ترکیبی در طول موج 656.3 نانومتر ایجاد می شود.
رنگ امیزی آبی- بنفش اشعه است تابش بازتابیده از ستاره ای پرجرم از طبقه 0 در هسته سحابی است.
رنگ سبزیک معما برای ستاره شناسان در اوایل قرن 20 بود ،بود، چون هیچ یک از خطوط طیفی شناخته شده در آن زمان نمی توانستند آن را توضیح دهند .
برخی گمانه زنی‌ها وجود داشت که خطوط باعث بوجود
آمدن این عنصر جدید بودند و نام nebulium برای این ماده اسرار آمیز ابداع شده بود .
به هر حالحال، ،بابا درک بهتر از فیزیک اتمی بعداً مشخص شد که طیف‌های سبز با احتمال کم انتقال الکترون از دو جهت در اکسیژن یونیزه شدهشده، ،وو به اصطلاح جهش الکترونی ممنوع را سبب شد .
این تابش تمام شد ،شد، اما تکثیر آن در آزمایشگاه غیر ممکن بود زیرا به یک برخورد خاموش و تقریبا عاری از محیط زیست در فضا وابسته بود .[8]
 
== تاریخچه ==
[[پرونده:M42m.jpg|220px]]
 
رسم مسیه از سحابی جبار در 1771خاطرات خود ،خود، یادداشت هایی از آکادکی رویال
 
 
خط ۵۸:
در این خصوص نه بطلمیوس در کتاب المجسطی و نه آل صوفی در کتاب ثوابت در خصوص سحابی چیزی نوشته اند.
حتی اگر آن‌ها هر دو از تکه‌های غبار در نقاط دیگر آسمان شب به هم وصل شده باشند.
جالب این است که این سحابی توسط گالیله نیز ذکر نشده است ،است، حتی اگر او می تلسکوپی می ساخت و به مشاهدات بخشی از صورت فلکی در سال1610
و 1617 می پرداخت [11]
این تقدمی است از برخی گمانه زنی‌ها که یک اشتعال ناگهانی را در ستاره روشن سبب می‌شود و ممکن است درخشندگی سحابی افزایش پیدا کند.[12]
سحابی جبار که به طور کلی به عنوان اولین بار در 1610 توسط کلود نیکولا فابری د پیرس کشف شد و به طور قابل ملاحظه ای در سوابق خود ثبت کرد.
Cysatus از Lucerne، ستاره شناس ،شناس، ستاره شناس عضو فرقه مذهبی بنام عیسی که بوسیله لایولا تاسیس شد ، شد، اولین منتشر کننده این نوشته‌ها بود (ولو مختصری با ابهام) در کتابی در مورد ستاره دنباله دار درخشان در1618 .
این دریافت مستقل توسط ستاره شناسان برجسته متعدد در سال‌های بعد ریا، از جمله کریستین هویگنس در سال 1656(که به طور خلاصه برای اولین بار در 1659 منتشر شد)
چارلز مسیه اول به سحابی در 4 مارس 1769 اشاره کرد . ، و او همچنین سه ستاره را در چهار ضلعی غیر منظم متذکر شد .( تشخیص اول از این سه ستاره در حال حاضر در 1617 به گالیله اختصاص دارد ، دارد، اما او متوجه نبود احاطه شدن سحابی، احتمالا به علت پهنای کم میدان دید تلسکوپ اولیه بود .)
چارلز مسیه اولین ویرایش کاتالوگ خود را ژرفای اجرام آسمانی در سال 1774 منتشر کرد . (پایان یافته در 1771) [13]
سحابی شکارچی 42 شیء در لیست او بود،آنبود، آن به عنوان 42 M شناسایی شده بود .
طیف نمایی توسط ویلیام هوگنز وقوع یافته است، نشان دهنده ماهیت گازی سحابی در سال 1865 است .
هنری دراپر اولین عکس نجومی را از سحابی جبار در 30 سپتامبر 1880 گرفت. که اولین عکس برداری از ستارگان برای تحقیقات فضایی اعماق آسمان در طول تاریخ به شمار می رود .
در سال 1902 ،1902، ووگل و ابرهارد به سرعت متفاوت در درون سحابی پی بردند و در سال 1914توسط ستاره‌شناسی در مارسی از انتزفرومتر برای یافتن حرکت وضعی و حرکت نامنظم استفاده کرده بودند .
کمپبل و مور این نتایج را با استفاده از طیف نگار تایید کرده بودندبودند، ،شرحشرح اختشاش در داخل سحابی. [14]
در سال 1913 ،1913، رابرت جی ترامپلر اشاره کرد ستاره ای کم نور نزدیک چهار ضلعی غیر منتظم است که تشکیل خوشه می دهد و ا. اولین کسی بود که نام خوشه چهار ضلعی غیر منتظم را بر روی آن‌ها گذاشت.
بر اساس قدر و انواع طیفیطیفی، ،اواو مسافت 1.800 سال نوری را استنتاج کرد .
این سه برابر بیشتر از مسافت پذیرفته شده عادی بود ولی بسیار منعقد شده به دوران ارزش‌های مدرن[15]
در سال 1993 ،1993، تلسکوپ فضایی هابل اولین مشاهده سحابی جبار را انجام داد.
از آن به بعد ،بعد، این سحابی یک هدف مکرر برای مطالعات هابل به شمار می رود .
تصاویر برای ساخت یک مدل دقیق از سحابی در سه بعد استفاده شده است .
دیسک گازی شده اند در اطراف بسیاری از ستارگان تازه تشکیل شده در سحابی مشاهده شده ،شده، و اثرات مخرب سطوح بالایی از انرژی اشعه ماورای بنفش از ستارگان بزرگ مورد مطالعه قرار گرفتند. [16]
در سال 2005 ،2005، دوربین پیشرفته نقشه برداری ساز از تلسکوپ فضایی هابل ضبط تصویر بسیار دقیقی از سحابی که تا آنزمان گرفته شده بود را به پایان رساند .
عکس از طریق مدار 104 دوربین نجومی گرفته شده بود . تصرف بیش از 3،000 ستاره را به قدرrd23 ،قدرrd23، از جمله نوزاد کوتوله‌های قهوه ای و شاید یک کوتوله قهوه ای دوتایی ستاره را شامل می‌شود . [17]
یک سال بعد ،بعد، دانشمندان با همکاری با هابل اعلام کردند اولین توده‌ها از جفت دوتایی کوتوله‌های قهوه ای 0546085_ 5352184 Jo MASS 2 . زوج‌ها در سحابی جبار قرار دارند با توده تقریبی به ترتیب ☉M 0.054 و ☉M 0.034 با دوره مداری از 9.8 روز است . به طور شگفت انگیز ،انگیز، عظیم تر از آن دو همچنین تابش با نور کمتر معلوم شده است .[18]
 
== ساختار ==
[[پرونده:M42proplyds.jpg|220px]]
 
تصاویر نوری آشکار ابرهای گازی و گرد و غبار در سحابی جبار ؛جبار؛ تصویر مادون قرمز ( سمت راست ) نشان می دهد ستاره درخشان جدید در درون آن است .
دانشگاه وندربیلتوندربیلت، ، ناسا ،ناسا، و ایسا .C.R Dell ' O .
 
سحابی جبار به طور کامل گسترش یافته در میان منطقه 10 درجه از آسمان ،
و شامل برهای گاز و گرد و خبار طبیعی، انجمن ستاره ،ستاره، حجم یونیزه از گاز و سحابی بازتابی.
سحابی به شکل یک ابر تقریبا کروی است که تراکم قله در نزدیکی هسته وجود دارد. [19]
ابر درجه حرارت تا 000،10 کلوین دارد . ، اما این دما می افتد و به طرز چشمگیری در نزدیکی لبه سحابی است . [20]
برخلاف توزیع چگالی ،چگالی، نمایش ابر طیف وسیعی از سرعت و تلاطم ،تلاطم، به خصوص در اطراف منطقه هسته مشاهده می‌شود .
حرکات نسبی تا 10 کیلومتر بر ثانیه (22،000 مایل در ساعت) هستند ،هستند، با اختلافهای محلی تا حدود50 کیلومتر بر ثانیه و احتمالا بالاتر /
مدل نجومی فعلی سحابی متشکل از منطقه تقریبا یونیزه شده که در
Orionis 1Theta متمرکز شده است ،است، ستاره مسئول بسیاری از اشعه ماوراء بنفش یونیزه شده است .(این ساتع می‌کند 3-4 برابر نور Photoionizing به عنوان ستاره درخشان بعدی A Orionis 2Theta ) [21]
این نا منظم استاست، ،رنگرنگ مایل به قرمز مقعر از بیشترین بی طرفیطرفی، ،بابا چگالی زیاد از ابر ،ابر، با انبوهی از گاز خنثی دروغین در خارج از منطقه قرمز رنگ احاطه شده است. این به نوبه خود در تاریخ محیط مولکولی اوریون ابر نهفته است.
ناظران نام‌های گوناگونی را به خصوصیات مختلف در سحابی جبار می دهند .
باریکه تاریک که گستردگی آن از شمال به سمت منطقه روشن است و "دهانه ماهی "نامیده می‌شود . مناطق روشن برای هر دو طرف "بال" گفته می شود. از دیگر خصوصیات آن عبارتند از "" شمشیر "رانش" و "دریانوردی". [22]
خط ۱۰۷:
سحابی جبار به عنوان نمونه ای از خزانه ستاره ای ایست که در آن ستاره‌های جدید در حال متولد شدن هستند .مشاهدات نشان داد که حدود 700 ستاره در مراحل مختلف شکل گیری در درون سحابی است.
مشاهدات اخیر با تلسکوپ فضایی هابل کشف عمده ای از دیسک‌های گازی را در درون سحابی جبار نتیجه می دهد که به Proplyds ملقب شده است . [23]
هابل تاکنونبیش از 150 نمونه از این‌ها را در ئاخل سحابی آشکار کرده است ،است، و آن‌ها در سیستم اولین مراحل شکل گیری منظومه شمسی در نظر گرفته می شوند . تعداد زیاد از آنها به عنوان مدرکی دال بر تشکیل سیستم‌های ستاره ای نسبتا شایع در جهان ما استفاده می شود.
فرم ستاره‌ها وقتی که انبوهی از هیدروژن و گازهای دیگر در رخ دوم قرار دارد منطقه تحت جاذبه خود را دارند . همانطور که گازمتلاشی می‌شود ،می‌شود، خوشه مرکزی افزایش می یابد و توسط تبدیل انرژی پتانسیل گرانشی به انرژی گرمایی دما به اندازه کافی بالا می رود، و هم جوشی هسته ای مشتعل می‌شود و به صورت یک Protostar می‌شود .
Protostar متولد می‌شود وقتی که انرژی تابشی کافی ساتع شود و موازنه شدن جاذبه و رمبیدن متوقف شود.
به طور معمول ،معمول، ابر مواد باقی مانده که فاصله زیادی از ستاره دارند قبل از واکنش همجوشی مشتعل می شوند .
این ابر باقی مانده دیسک گازی Protostar است جایی که ممکن است ستاره تشکیل شود . مشاهدات اخیر نشان می دهد که دانه‌های مادون قرمز گرد و غبار در این دیسک گازی رو به افزایش استاست، ،کهکه در ابتدای مسیر به سمت تشکیل Planetesimals می رود . [24]
پس از واردشدن Protostar به مرحله توالی اصلی خود ،خود، آن را به عنوان ستاره طبقه بندی کردند.اگرچه اکثر دیسک‌های سیاره ای می توانندبه فرم سیاره ای درایند، مشاهدات نشان می دهد که تابش شدید ستاره ای میتواند ویران کننده باشد هر Proplyds شکل چهار ضلعی غیر منظم در نزدیکی گروه است ،است، اگر گروه به قدمت ستاره کم جرم در خوشه باشد . [16]
از آنجا که Proplydها بسیار نزدیک به چهار ضلعی غیر منظم گروه یافت می شوند ،شوند، می توان استدلال کنند که آن ستاره بسیار جوانتراز بقیه از اعضای خوشه می باشند. [C]
 
== ستارگان و اثرات باد ==
پس از تشکیل ،تشکیل، ستارها درون سحابی ذرات باردار منتشر می کنند که به نام بادهای اختری است. ستاره‌های گسترده و ستاره‌های جوان بسیار قوی تر از بادهای اختری نسبت به خورشید است. [25] بادهایی به شکل امواج زمانی که با گاز درون سحابی برخوردمیکنند ،برخوردمیکنند، که به شکل ابرهای گازی در می آیند. امواج ضربه ای از بادهای اختری و همچنین به صورت بخش بزرگی در شکل گیری ستاره توسط ابرهای گازی فشرده ظاهر می‌شود ،می‌شود، ایجاد تراکم Inhomogeneities که منجر به فروپاشی گرانشی از ابر می شود.
47 Haro – Herbig با ضربه عظیم و مجموعه ای از شوک‌های جت رانده دیده می‌شود .[26]
سه نوع مختلف از ضربه در سحابی جبار وجود دارد . از آنها در Haro – Herbig اشیاء برجسته ای دیده می شود. [ 27 ]
● ضربه کمانی شکل ثابت هستند و هنگامی شکل می گیرد که دو ذره با هم وبا هر یک تز جریان‌های دیگر برخورد کنند . آنها در نزدیک به داغترین ستاره‌ها حاضر هستند در سحابی ستارهای که در آن باد با سرعت هزار کیلومتر در ثانیه تخمین زده می‌شود و در بخش بیرونی از سحابی جایی که سرعت آن‌ها به دهها کیلومتر در ثانیه می رسد . ضربه کمانی شکل همچنین می تواند قالبی در انتهای جلوی جت‌های ستاره ای شکل وقتی که جت به ذره خلا بین ستاره ای ضربه می زند تشکیل دهد.
● جت رانده شده ضربه هایی از جت مواد جوانه زده تازه متولد شده ستاره برز گاو. این جریان باریک در حال سفر در صدها کیلومتر در ثانیه هستند ،هستند، و تبدیل به ضربه هایی می شوند که گازهای نسبتا ثابت روبرو می شوند.
● ضربه هایی توسط ریسمان‌ها ظاهر می شوند همانند تعظیم به ناظر . آنها زمانی تولید ضربه می کنند که جت رانده به گاز در حال حرکت در جریان متقاطع برخورد می کند.
حرکات دینامیک گاز در 42 M پیچیده است ،است، اما Trending از طریق باز شدن در خلیج و به سمت زمین است . [28] منطقه بی طرف بزرگ در پشت منطقه یونیزه در حال حاضر تحت جاذبه خود قرار داد.
== تکامل ==
[[پرونده:Orion.nebula.arp.750pix.jpg|220px]]
خط ۱۲۹:
تصویر پانورامیک از مرکز سحابی گرفته شده توسط تلسکوپ هابل .این دیدگاه در حدود 2.5 سال نوری است.چهار ضلعی غیر منظم در مرکز سمت چپ قرار دارد . اعتبار : ناسا / اسا.
 
ابر میان ستاره ای سحابی جبار سراسر کهکشان مانند کهکشان راه شیری را در بردارد . آنهاشروع به در هم آمیختن کران لکه هایی به عنوان جاذبه محدود سرد ،سرد، هیدروژن خنثی می کنند. با رگه هایی از عناصر دیگر،ابردیگر، ابر می تواند صدها هزار برابر جرم خورشید و شامل گسترش برای صدها سال نوری باشد . نیروی جاذبه بسیار کوچک که می تواند ابررا وادار به فروپاشی و یا بالعکس متعادل کند توسط فشار گاز بسیار کم نور در ابر.
این که آیا به علت بخورد با بازوی مارپیچی ،مارپیچی، و یا از طریق امواج ساطع شده از ضربه ابرنواختر ،ابرنواختر، اتم‌های ته نشین می شوند به مولکول‌های سنگین تر و در نتیجه ابر مولکولی می‌باشد . این‌ها شکل گیری ستارگان در داخل ابر را نشان می دهند ،دهند، معمولاً تصور می‌شود به مدت 10 – 30 میلیون سال باشد ،باشد، به عنوان مناطق عبور توده جین و بیثباتی را به سقوط حجم دیسک بیان می‌کند . دیسک کنسانتره در هسته تشکیل ستاره ،ستاره، که ممکن است توسط یک دیسک گازی احاطه شده باشد. این مرحله کنونی تکامل سحابی است ،است، با ستاره‌های اضافی که هنوز از فروپاشی ابر مولکول باقی مانده اند. جوانترین و درخشانترین ستاره ما در حال حاضر در سحابی جباراست که آن را مشاهده می کنید تصور می‌شود کمتر از 300،000 سال داشته باشد [29]، و درخشان‌ترین آن‌ها ممکن است تنها 10،000 سال سن داشته باشد.
برخی از این فروپاشی ستاره را می توان به ویژه گسترده ،گسترده، و می تواند مقادیر زیادی از lonizing اشعه ماوراء بنفش ساطع کند . نمونه ای از این خوشه با چهار ضلعی غیر منظم دیده می شود. در طول زمان نور فرابنفش از ستاره پرجرم در مرکز سحابی به دور فشار گاز و گرد و غبار اطراف آن در یک فرایند به نام تبخیر. این فرایند مسئول ایجاد حفره درون سحابی استاست، ،کهکه اجازه مشاهده هسته ستاره از زمین را می دهد. [6] بزرگترین این ستاره دارای طول عمر کوتاه و تکامل تبدیل به ابرنواختر است.
پس از حدود 100.000سال ،000سال، بیشتر از گاز و گرد و غبار پرتاب خواهد شد . خوشه جوان باز ،باز، خوشه درخشان ،درخشان، ستاره جوان رشته wispy از ابر شکل گرفته تشکیل می دهد . به عنوان مثال خوشه پروین مشهور از چنین خوشه ای است.
 
== گالری ==
خط ۱۴۵:
[[پرونده:Sig07-006.jpg|120px]]
 
ستاره نوزاد،عکسنوزاد، عکس از ناسا تلسکوپ فضایی اسپیتزر
 
[[پرونده:M42_-_The_Orion_Nebula.jpg|120px]]
خط ۱۷۳:
{{نگاره‌های مسیه}}
 
[[رده:اجرام مسیه|شکارچیشکارچی، ،سحابیسحابی]]
 
{{Link FA|it}}