سیمان پرتلند: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[اکسید کلسیم]] شصت تا شصت و هفت درصد ترکیبات سیمان را تشکیل می‌دهد.<ref>تکنولوژی بتن،نویل،بتن، نویل، ترجمه رمضانیانپور شاه نظری، صفحه ۱۳</ref>

* [[اکسید گوگرد]] که معمولاً به جای سنگ گچ، سولفات مورد نیاز تترا کلسیم آلومینو فریت را برای تشکیل سولفو فریت کلسیم به منظور تسهیل هیدراتاسیون سیمان، تامین می‌کند. (برای پایین آوردن میزان پسماند نامحلول که توسط اسید کلریدریک مشخص می‌شود از این ترکیب به جای سنگ گچ استفاده می‌شود.)<ref>تکنولوژی بتن،نویل،بتن، نویل، ترجمه رمضانیانپور شاه نظری، صفحه۱۲</ref>

* قلیایی‌های سیمان: شامل [[اکسید پتاسیم]] و [[اکسید سدیم]] می‌باشد که با پاره‌ای از مواد سنگی در بتن ترکیب شده و سبب خرابی بتن و تغییر در میزان افزایش مقاومت آن می‌شوند. در نتیجه مقدار کم این ترکیبات نیز بایستی کنترل و به آن اهمیت داده شود.<ref>تکنولوژی بتن،نویل،بتن، نویل، ترجمه رمضانیانپور شاه نظری، صفحه ۱۳</ref>

* [[سولفات کلسیم]]:این ترکیب حداکثر به میزان ۳ درصد وزنی در سیمان پرتلند استفاده می‌شود، این ماده با تتراکلسیم آلومینوفریت ترکیب شده و مقدار کمی [[سولفوفریت کلسیم]] ایجاد می‌کند که این ماده هیدراتاسیون سیلیکات‌ها را تسریع می‌کند. ضمنا تماس این سولفات با ترکیب تری آلومینات کلسیم موجب ایجاد [[سولفو آلومینات کلسیم]] ([[اترینگایت]]) می‌شود که موجب افزایش حجم ملات می‌گردد. این افزایش حجم در هنگامی که ملات در حالت خمیری است بی ضرر است، اما در صورتی که پس از گیرش ملات ایجاد شود باعث ایجاد سلسله ترک‌های متوالی و تخریب بتن می‌گردد. در نتیجه میزان سنگ گچی که به سیمان اضافه می‌شود بسیار مهم بوده و بستگی به میزان تری آلومینات کلسیم و قلیایی‌های سیمان دارد. بالا رفتن ریزی سیمان باعث افزایش میزان سنگ گچ مورد نیاز می‌شود و افزایش سنگ گچ بنوبه خود سبب انبساط بیش از حد و خرابی سیمان سخت شده می‌گردد. میزان بهینه سنگ گچ بر اساس حرارت ایجاد شده از فعل و انفعالات سیمان تعیین می‌شود، و پیشرفت مناسب فعل و انفعالات ما را مطمئن می‌سازد که وقتی همه سنگ گچ ترکیب می‌شود مقدار کمی تری آلومینات کلسیم باقی می‌ماند. آزمایش مشخصی جهت نشان دادن عدم سلامت سیمان به علت وجود سولفات کلسیم اضافی وجود ندارد ولی مقدار آن با روش تجزیه شیمیایی به آسانی قابل محاسبه‌است. استاندارد <small>BS۱۲</small> مقدار مناسب سنگ گچ را به صورت میزان SO<small>۳</small> موجود توصیه می‌کند.<ref>تکنولوژی بتن،نویل،بتن، نویل، ترجمه رمضانیانپور شاه نظری، صفحه ۱۰-۱۱-۱۲-۳۰-۲۸۵ </ref>

:۱- تندگیر کننده‌ها که ترکیباتی هستند مانند: [[کلرور کلسیم]]، [[کربنات سدیم]]، [[کلرور آلومینیوم]]، [[کربنات پتاسیم]]، [[فلوئورور سدیم]]، [[آلومینات سدیم]] و نمک‌های [[آهن]] می‌باشند.<ref>تکنولوژی بتن،نویل،بتن، نویل، ترجمه رمضانیانپور شاه نظری، صفحه۱۵۹</ref>

:۲-کندگیر کننده‌ها: نظیر مشتقات هیدروکربنی نمک‌های محلول [[روی]]، [[شکر]] و براتهای محلول<ref>تکنولوژی بتن،نویل،بتن، نویل، ترجمه رمضانیانپور شاه نظری، صفحه۱۶۱</ref>

:۳-تقلیل دهندگان آب: نظیر اسید [[هیدروکسی کربوکسیلیک]] و اسید [[لیگنوسولفونیک]]<ref>تکنولوژی بتن،نویل،بتن، نویل، ترجمه رمضانیانپور شاه نظری، صفحه۱۶۳</ref>