پروپن: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Paiamshadi (بحث | مشارکتها) |
جز ربات: تصحیح کاما، شمارگان هزارگان |
||
خط ۵:
اتیلن و پروپیلن در شمار اصلیترین محصولات پایه پتروشیمی قرار میگیرند که ارزش افزودهای بیش از مواد اولیة پتروشیمی نظیر گاز و نفتا دارند. اما در این میان پروپیلن، به دلیل وضعیت عرضة و تقاضای متفاوت، نیازمند نگاه ویژهای است. در سالهای اخیر توجه زیاد تولیدکنندگان به اتیلن، منجر به گسترش تولید اتیلن در مقابل پروپیلن گردیده است؛ به خصوص آنکه در مهمترین روشهای معمول تولید پروپیلن نیز مقدار زیادی اتیلن تولید میشود. در مطلب حاضر، ضمن بررسی رشد بیشتر تقاضای پروپیلن نسبت به تولید آن و ایجاد نگرانیهای شدید برای تولیدکنندگان اتیلن همچون کشور ما، به معرفی تکنولوژیهای نوینی برای تولید پروپیلن پرداخت شدهاست که مشکلات روشهای معمول را ندارند:
پروپیلن یکی از محصولات کلیدی پتروشیمیایی است که به عنوان خوراک برای تولید پلیمرهای مختلف و محصولات میانی به کار میرود. مهمترین مشتقات پروپیلن عبارتند از:
روشهای متعارف تولید پروپیلن، عبارتند از ۱- کراکینگ بخار (تولید پروپیلن به صورت محصول جانبی تولید اتیلن) و ۲- بازیافت جریانهای FCC پالایشگاه. معمولاً پروپیلن تولیدی این روشها کم بوده و از بازده کافی برخوردار نمیباشد، از این رو بایستی وضعیت تقاضا برای پروپیلن در جهان را مطالعه کرده و پس از آن بررسی شود که آیا با این روشهای متعارف میتوان به تقاضای جهانی پاسخ گفت یا راهی جز توسعة تکنولوژیها و یافتن روشهای جایگزین تولید پروپیلن، به خصوص تولید پروپیلن بدون تولید اتیلن وجود ندارد.
خط ۱۱:
== عرضه و تقاضای پروپیلن در جهان ==
مطابق
افزایش رشد تقاضای پروپیلن در سطح جهان به دلیل افزایش تقاضا برای مشتقات آن، بویژه پلیپروپیلن میباشد؛ به نحوی که در همان بازه سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ میزان تقاضا برای پلیپروپیلن با ۷٫۳ درصد رشد مواجه خواهد بود. از اینرو اغلب کارشناسان بر این نکته که تقاضا و نیاز بازار به پروپیلن نسبت به تولید آن رشد سریعتری دارد، متفقالقول میباشند.
با وجود چنین رشدی، امروزه بیش از ۲۵% طرحهای جدید کراکینگ در پتروشیمی جهان که در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ مورد بهرهبرداری قرار
== تکنولوژیهای تولید پروپیلن ==
خط ۳۰:
۲- بازیافت جریانهای پالایشگاهی:
پروپیلن به صورت یک جریان رقیق در پروپان حاصل از فرایندهای پالایشی، نظیر شکست کاتالیستی بستر سیال (FCC) و کاهش گرانروی از طریق کراکینگ گرمایی قابل استحصال میباشد. نسبت پروپان به پروپیلن در این فرآیندها بسته به فرایند،
توسعه اقتصادی در مناطق در حال توسعه و نیاز به بنزین بیشتر به عنوان سوخت وسایل نقلیه منجر به گسترش پالایشگاهها و ایجاد پالایشگاههای بزرگتر میگردد که افزایش پروپیلن تولیدی از واحدهایی نظیر FCC را به همراه خواهد داشت. اما فقدان تجهیزات بازیافتکننده این پروپیلن
ب- تکنولوژیهای نوین(بازدهی مناسب)
با توجه به بازده پایین و مشکلاتی نظیر تولید مازاد محصولاتی چون
۱- هیدروژنزدایی از پروپان:
خط ۴۲:
هیدروژنزدایی از پروپان تکنولوژی است که به سهولت از طریق صاحبان لیسانس متعدد قابل دسترسی بوده و امروزه به طور متعارف به کار برده میشود. استفاده از این تکنولوژی در مناطقی مانند خاورمیانه و آسیای شرقی که عرضه کوتاهمدت پروپیلن مد نظر است، میتواند مناسب باشد.
اقتصادی بودن این روش بستگی شدیدی به خوراک و هزینه استحصال آن دارد. کارشناسان nexant بر این عقیدهاند که از نظر
۲- روش تحول اولفینها (Olefin Metathesis):
در این روش، اتیلن به پروپیلن تبدیل میشود. یکی از ویژگیهای این روش استفاده از خوراک اتیلن میباشد؛ چرا که تولیدکنندگان اتیلن میتوانند با استفاده از این تکنولوژی، مازاد اتیلن خود را به پروپیلن تبدیل نمایند. روش تبدیل اولفینها میتواند از طریق اضافه شدن به کراکرهای
۳- تکنولوژیهای تبدیل متانول به اولفین و پروپیلن (MTP و MTO):
تکنولوژیهای MTP و MTO، تکنولوژیهایی هستند که متانول را به اولفین و پروپیلن تبدیل مینمایند. این فرایندهای کاتالیستی در کشورهای چین و نیجریه مورد توجه قرار گرفته و برنامهریزیهایی جهت استفاده از این تکنولوژیها در این کشورها صورت پذیرفتهاست. اقتصادی بودن این دو فرایند با توجه به هزینه نسبتاً بالای راهاندازی واحدهای آنها، بستگی به وجود منابع گاز در دسترس دارد. در چنین حالتی علاوه بر تولید پروپیلن مورد نیاز، ارزش افزوده لازم برای گاز طبیعی نیز به دست خواهد آمد. شرکتهای
۴- سایر روشها:
خط ۵۸:
== ضعف خاورمیانه در تولید پروپیلن ==
در حال حاضر صنعت تولید پروپیلن در خاورمیانه بهدلیل بهکارگیری تکنولوژیهای با بازدهی
این کمبود تولید تا حد زیادی به استفاده از خوراک اتان بستگی دارد. زیرا پروپیلن تولیدی از شکست نفتا حدود ۰٫۵ تا ۰٫۶ تن به ازای هر تن اتیلن میباشد، در حالیکه پروپیلن حاصله از فرایند شکست اتان کمتر از ۰٫۰۵ تن به ازای هر تن اتیلن است.
خط ۶۸:
== نتیجه گیری ==
توجه تولیدکنندگان مواد پتروشیمیایی در خاورمیانه به نیاز بازار و آگاهی نسبت به نیازهای رو به رشدی نظیر
عدم رویآوردن به تولید پروپیلن و واردکردن آن از سوی کشورهایی چون قطر و امارات عربی متحده تا سال ۲۰۰۳ و تولید نسبی آن در ایران در حد تامین بخشی از نیازهای داخلی از پیامدهای این غفلت میباشد. چنانچه روند برنامهریزی و سرمایهگذاری در زمینه تولید پروپیلن و مشتقات آن با همین سرعت نه چندان مناسب فعلی ادامه یابد، علاوه بر از دست رفتن بازار کشورهای همجوار واردکننده پروپیلن، بازارهای جهانی مناسبی چون چین با سه میلیون و سیصد هزار تن واردات را نیز از دست خواهیم داد. این امر به معنی ناکارآمدی در کسب و تسلط بر بازار جهانی یکی از عمدهترین محصولات پایه صنعت پتروشیمی است که مسئولین ما رویکرد اصلی آنرا گسترش تولیدات در این زمینه خواندهاند.
در کنار این مسایل باید توجه داشت که در توسعه تولید پروپیلن و مشتقات
==مآخذ==
|