نیروهای بنیادی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۰۲:
در یک گالن آب (حدود ۴ لیتر)، تقریبا ۴۰۰۰ گرم آب وجود دارد، در این میزان آب مقدار بار الکترون موجود در آن به قرار زیر است:
{{چپچین}}
:<math> 4000 \ \mbox{g}\,H_2 O \cdot \frac{1 \ \mbox{mol}\,H_2 O}{18 \ \mbox{g}\,H_2 O} \cdot \frac{10 \ \mbox{mol}\,e^{-}}{1 \ \mbox{mol}\,H_2 O} \cdot \frac{96,000 \ \mbox{C}\,.}{1 \ \mbox{mol}\,e^{-}} = 2.1 \times 10^{8} C \ \,. \ </math>
{{پایان چپچین}}
حال اگر همین میزان آب را در فاصله ۱ متری از ظرف آب مشابه قرار دهیم، اگر الکترون های موجود در آب بخواهند به یکدیگر نیرو وارد کنند این نیرو برابر خواهد بود با:
{{چپچین}}
:<math> {1 \over 4\pi\varepsilon_0}\frac{(2.1 \times 10^{8} C)^2}{(1 m)^2} = 4.1 \times 10^{26} N</math>
{{پایان چپچین}}
نیروی بدست آمده از وزن کره زمین اگر قرار بود روی سطح کره دیگری مانند زمین قرار داشته باشد بیشتر است. همچنین هسته های موجود در یکی از ظرفهای آب هسته های دیگری را نیز با همین نیرو می راند؛ اما این نیروهای رانشی توسط نیروی ربایشی موجود بین هسته های یک ظرف و الکترونهای ظرف دیگر و برعکس، بی اثر می شود؛ بنابراین نیروی خالص صفر خواهد بود. آشکار است که نیروی الکترومغناطیس بسیار قوی تر از گرانشی است ولی به دلیل وجود این ویژگی که نیروهای الکترومغناطیسی می توانند یکدیگر را خنثی کنند، در اجرام بزرگ، تنها اثر نیروی گرانش حاکم است.
خط ۱۱۴:
سرعت ثابت حرکت نور در فضای خالی (خلاء) که به صورت اختصار با ''c'' نمایش داده می شود، را می توان از معادلات ماکسول نتیجه گرفت؛ که البته این نتیجه گیری متناقض با نسبیت خاص نیست. تئوری نسبیت خاص اینشتین در سال ۱۹۰۵ با این فرض پیش می رود که سرعت نور بدون توجه به اینکه مشاهده گر با چه سرعتی سیر می کند همواره ثابت است؛ همچنین اینشتین نشان داد که نتایج تئوری بدست آمده از معادلات ماکسول بسیار فراتر از خاصیت های الکتریکی و مغناطیسی در همین فضا و زمان است.
<br/><br/>
 
===اندرکنش ضعیف===
==یادداشت==