ادبیات عربی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Luckas-bot (بحث | مشارکت‌ها) جز r2.7.1) (ربات افزودن: hi:अरबी साहित्य |
|||
خط ۷:
== جستارهای وابسته ==
*[[ادبیات عرب در سده دهم]]
جستاری در امتزاج زبان عربی با زبان پارسی :
نمی دانم که چند نفر این مطلب را خواهند خواند یا چند علم جو بر آن نظری خواهند چرخاند اما چون به تازگی در این سایت عضو شده ام و این سایت را سایتی متعالی یافتم رقعه ای را ضمیمه می کنم که ادبیات دوستان از آن غافل نمانند .
در ایران هستند کسانی که انزجاری مجازی و منشا نشناخته به هر گونه وابسته گی به اعراب دارند . این دسته از ایرانیان که خود را فرزند کورش و پارسی راستین می دانند شدیدا می کوشند که هر پیوندی را با اعراب منقطع کنند و در این راه غایت نامعلوم هم تنها علم ناقص خودشان را متکا می کنند . جالب اینجاست که همین دسته اگر نامی از مصلح الدین عزیزمان بیاید باد به دماغ می اندازند و از بزرگی ایرانی می گویند ، چنان که رسم این حصه است ، اما اگر به آنها بگویی که عزیز دلم سعدی بی زبان عربی وجود نخواهد داشت بسرعت حالت دفاعی بخود می گیرند ، جای تأسف و خندستانی دارد . خدا را که این گفته های من از نگاه یک ادبیات دوست دلسوز است ، من نه ایمان درستی دارم و نه به دسته ای سیاسی وابسته هستم ، اتفاقاً من جزو منتقدین جان بر کف هر سیاست مدار جاه طلبی و هر دین فروشی هستم که جمعیتشان در کشور ما هم کم نیست متأسفانه . این اشاره هیچ ربطی به دین ما و حکومت ما و چپی ها و راستی ها ندارد ، این تنها و تنها اشاره ای است به پیوند ناگسلیدنی زبان ما با زبان عرب . نه حرفی از قبیله ای می شود و نه از انشعابی و نه از دینی .
به هر حال همه ی ایرانیان بدانند که ما شعر را ، عرفان را از زبان عربی داریم . ما عطار را ، سعدی را از زبان عربی داریم . اگر کسانی با کسانی مشکل دارند باشد ، اما بدانند که ترکیب زبان ما با زبان عربی هزار سال پیش از این به امتزاجی تبدیل شده است که دیگر با کیمیاگری هم نمی توان از هم جدایشان کرد . زبان عربی بستر پر برکتی برای زبان فارسی و شاعران ما بوده و اکنون هم که دیگر نیمی از زبان ما را تشکیل می دهد .
میلاد محبوبیان
نویسنده ی جویای نام
== منابع ==
| |||