مفتون بردخونی: تفاوت میان نسخه‌ها

نام پدر او علی‌اکبر و نام مادرش زبیده بود؛ در بردخون به دنیا آمد. آغا بهمیار از جوانی کسب کمال و معرفت کرد و استعداد فطری خود را بروز داد و به ساختن اشعار پرداخت. پس از چندی از بردخون به آبادی [[کورک (دیر)|کورک]] (واقع در شش فرسنگی جنوب غربی بردخون) مهاجرت نمود و تا آخر عمر (۶۵ سال) درآن جا زیست و در همان جا در گذشت؛ جسد او چند سالی در گورستان کورک به امانت گذاشته شد وسپس به کشور عراق منتقل و در [[وادی‌السلام]] آنجا به خاک سپرده شد.

 

 

از سوانح تاثربرانگیز زندگی شاعر مرگ دو فرزندش در جوانی بود. علی‌اکبر در سال ۱۳۵۵ هجری قمری داغ در دل پدر نهاد و به همین مناسبت قطعه شعری در قالب رباعی سرود:

{{شعر}}

{{ب|ای قبر گلی که در میان خار است|

{{ب|هر کس که سوال نام وتاریخش کرد|

بر گو که علی اکبر بهمنیار است}}

 

مهمترين آثار مفتون، مجموعه كوچك اشعار اوست بنام هدية العشاق كه شامل دوبيتي، رباعي، غزل، مثنوي و تعدادي قصايد اوست.

 

{{شعر}}

{{ب|مــــــرا تا دیده برروی تو باز است|

 

{{شعر}}

 

{{ب|يقين جان آيد اندر جسم مفتون|

{{پایان شعر}}

 

{{شعر}}

{{ب|دلم شد شرحه شرحه از غم يار|

 

نه چشم و دل، نه در خواب و نه بيدار}}

{{پایان شعر}}

 

 

{{شعر}}

 

{{پایان شعر}}

 

==منابع==

* شعر دشتی و دشتستان؛ عبدالمجید زنگویی.

* [http://www.bushehrws.com/feed_5229.html مرجع جامع بوشهرشناسی، زندگینامه مفتون بردخونی]

* [http://shahnya.blogfa.com/post-19.aspx فرهنگ و ادب بوشهر، مفتون بردخونی را بیشتر بشناسیم]