'''میرزا ابوطالب غِفاری''' (نیز '''فرخ‌خان غِفاری''') ملقب به [[امین‌الدوله]]، پسر میرزا محمدمهدی غِفاری کاشی، از [[رجال]] [[قاجار]] در سال 1229۱۲۲۹ [[قمری]] در کاشان تولد یافت. در جوانی وارد دربار [[فتحعلی شاه]] شد. در 1239۱۲۳۹ به رتبهٔ سرهنگی رسید و مدتی حکمران [[اصفهان]] و سپس [[گیلان]] شد. در 1260۱۲۶۰ به صندوقداری [[محمد شاه قاجار]] منصوب شد و مدتی به حکومت [[کاشان]] رفت. در سال 1272۱۲۷۲ از ناصرالدین شاه لقب '''امینالملک''' گرفت و برای امضای [[معاهده پاریس]] بهعنوانبه عنوان سفیر فوقالعاده به دربار [[ناپلئون سوم]] اعزام شد و سهسالسه سال بعد به [[ایران]] بازگشت. پس از بازگشت مدتی وزیردرباروزیر دربار ناصری بود و مدتی به حکومت [[خوانسار]] و [[نطنز]] رسید.
او در سن 59۵۹ سالگی در سال 1288۱۲۸۸ [[هجری قمری]] در [[تهران]] درگذشت و در مقبرهٔ خصوصی در [[قم]] دفن شد.
