عمعق بخاری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
{{منبع}} |
Behaafarid (بحث | مشارکت‌ها) آنقدر شعرش قشنگ بود که دلم نیامد ناقص بیاورم |
||
خط ۱:
{{منبع}}
امیراشعرا شهاب‌الدین '''عمعق بخاری''' (؟–۵۴۲ یا ۵۴۳ قمری) از شاعران پارسیگوی سدهٔ پنجم و ششم قمری‌است. او به درگاه پادشاهان آل افراسیاب تعلق داشت و چند تن از امیران آن را مدح کرده‌است. اشعار وی آکنده از صنایع بدیعی‌است . او بخصوص در تشبیه چیره‌دست است. عمعق عمری دراز یافت (بیشتر از صد سال) یافت. از اشعار او
{{شعر}}
{{ب|خیال آن صنم سروقد سیم‌ذقن|بخواب دوش یکی صورتی نمود بمن}}
{{ب|هلال‌وار رخ روشنش گرفته خسوف|کمندوار قد راستش گرفته شکن}}
{{ب|نه نزد عراض گلرنگ او نشانهٔ گل|نه گرد سینهٔ سیمین او نسیم سمن}}
{{ب|سمنش سوخته و ریخته گلش در گل|یکی ز دود دریغ و یک ز باد محن}}
{{ب|رخی که بود چو جان فریشته رخشان|ز خاک و خون شده همچو لباس اهمریمن}}
{{ب|شهیدوار به خون اندرون گرفته مقام|غریب‌وار بخاک اندرون گرفته وطن}}
{{ب|یکی سرشک و هزاران هزار درد و دریغ|یکی دریغ و هزاران هزار گرم و حزن}}
{{ب|گسسته بر رخ بیجاده‌گون طویلهٔ در|گرفته در عرق گوهرین عقیق یمن}}
{{ب|چه گفت گفت دریغا امید من که مرا|غلط فتاد چنین در وفا و مهر تو ظن}}
{{ب|گمن نبرده بدم من که تو بدین زودی|صبوروار ببندی ز یاد بنده دهن}}
{{ب|هنوز نرگس سیراب من ندیده جهان|هنوز سوسن آزاد من ندیده چمن}}
{{ب|هنوز ناچده از بوستان من کس گل|هنوز ناشده سیر این لبان من ز لبن}}
{{ب|کنار پر گل من رفته در کنار زمین|تو در کنار سمن سینگن سیم بدن}}
{{ب|بنفشه موی مرا خاک برگشاده گره|تو با بنفشه عذاران گرده زده دامن}}
{{ب|همان کسم که بدی صورتم جمال بهار|همنا کسم که بدی عارضم نگار ختن}}
{{ب|همان کسم که مرا هر که دیدییی گفتی|سهیل مشکن مویی و ماه زهره‌ذقن}}
{{ب|کنون بزیر زیمن چو صد هزار غریب|گرفته ای تن مسکین من بگل مسکن}}
{{ب|ز خاک و خشت همی کرده بستر و بالن|ز درد و حسرت کرده ازار و پیراهن}}
{{ب|چو چشمهای یتیمان ز آب دیده لحد|چو جامه‌های شهیدان ز خون دیده کفن}}
{{ب|نه کس بیارد روزی ز روزگاارم یاد|نه کس بگردد روزی مرا بپیرامن}}
{{ب|بزیر خاک فراموش گشته بر دل خلق|ستم رسیده ز جور زمانهٔ ریمن}}
{{ب|گرفته یاد ترا دوست‌وار اندر دل|نهاده عهد ترا طوق‌وار در گردن}}
{{ب|گذاشتیم و گذشتیم و آمدیم و شدیم|تو شاد زی و بکن نوش بادهٔ روشن}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
*{{یادکرد|نویسنده=صفا، ذبیح‌الله|کتاب=تاریخ ادبیات ایران (جلد اول)|شهر - تهران|ناشر=ققنوس|سال=۱۳۸۱|چاپ = بیستم|صفحه=۲۶۸–۲۷۲}}
[[رده:ادبیات فارسی|بخاری، عمعق]]
[[رده:ادبیات کهن فارسی|بخاری، عمعق]]
| |||