حافظه (رایانه): تفاوت میان نسخه‌ها

{{دیگر کاربردها|حافظه}}

 

'''حافظه''' یا '''ابزار ذخیره‌سازی رایانه'''، ابزاری است که می‌توان اطلاعات رادرآن ذخیره و باز یابی نمود. در مفهوم گسترده تر این واژه به وسایل انبارش یا ذخیره‌سازی خارجی چون [[دیسک‌گردان]] و یا [[نوارگردان]] اطلاق می‌شود. وسیله ذخیره سازی نیمه هادی مستقیما به [[پردازنده]] وصل می‌شود. [[حافظه پنهان]] یا Cache حافظه سریعی است که برای افزایش سرعت ارتباط سیستم با دستگاه‌های کندتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و استفاده از آن باعث می‌شود که سرعت و قابلیتهای دستگاه سریع هرز نرود. مهمترین حافظه پنهان در [[واحد پردازنده مرکزی|پردازنده‌های مرکزی]] (سی‌پی‌یو‌ها) وجود دارد که به دو نوع اولیه و ثانویه (L۱ و L2) تقسیم می‌شود و امروزه حافظه پنهان که در پردازشگرهای مرکزی ساختن آن هزینه بیشتری دارد تا ۴ مگا بایت هم می‌رسد.

* [[حافظه فقط خواندنی]] (رام) ROM

*[[حافظه پنهان]] Cache

*[[حافظه فلش|حافظه فِلَش]] Flash Memory

*[[حافظه مجازی]] Virtual Memory

 

[[پرونده:Memory1-1.jpg|thumb|250px|left|انواع حافظه‌ها]]

 

تمام عناصر سخت‌افزاری (پردازنده، دیسک سخت، حافظه و ...) و عناصر نرم‌افزاری ([[سیستم عامل]] و...) بصورت یک گروه عملیاتی بکمک یکدیگر وظایف محوله را انجام می‌دهند. بدون شک در این گروه «حافظه» دارای جایگاهی خاص است. از زمانیکه رایانه روشن تا زمانیکه خاموش می‌گردد، پردازنده بصورت پیوسته و دائم از حافظه استفاده می‌نماید. بلافاصله پس از روشن نمودن کامپیوتر اطلاعات اولیه ( برنامه POST) از «[[حافظه فقط خواندنی]]» (رام) فعال شده و در ادامه وضعیت حافظه از نظر سالم بودن بررسی می‌گردد ( عملیات سریع خواندن، نوشتن ) .در مرحله بعد کامپیوتر [[بایوس]] را ازطریق «رام» فعال خواهد کرد. بایوس اطلاعات اولیه و ضروری در رابطه با دستگاه‌های ذخیره سازی، وضعیت درایوی که می‌بایست فرآیند بوت از آنجا آغاز گردد، امنیت و ... را مشخص می‌نماید.

با توجه به سرعت بسیار بالای پردازنده حتی در صورت استفاده از «گذرگاه» Bus عریض وسریع همچنان مدت زمانی طول خواهد کشید تا داده‌ها از حافظه [[حافظه دسترسی تصادفی|رَم]] برای پردازنده ارسال گردند. [[حافظه پنهان]] یا «کَش» Cache با این هدف طراحی شده‌است که داده‌های مورد نیاز پردازنده را که احتمال استفاده از آنان بیشتر است، در دسترس تر قرار دهد . عملیات فوق از طریق بکارگیری مقدار اندکی از حافظه پنهان که ''اولیه'' Primary و یا «سطح ۱» Level ۱ نامیده می‌شود صورت می‌پذیرد. ظرفیت حافظه‌های فوق بسیار اندک بوده و از دو کیلو بایت تا ۵۱۲ کیلو بایت را، شامل می‌گردد. نوع دوم حافظه پنهان که ''ثانویه'' Secodray و یا «سطح ۲» level ۲ نامیده می‌شود بر روی یک کارت حافظه و در مجاورت پردازنده قرار می‌گیرد. این نوع حافظه پنهان دارای یک ارتباط مستقیم با پردازنده‌است. یک مدار کنترل کننده اختصاصی بر روی برد اصلی که « کنترل کننده L۲ » نامیده می‌شود مسئولیت عملیات مربوطه را برعهده خواهد گرفت . با توجه به نوع پردازنده، اندازه حافظه فوق متغیر بوده و دارای دامنه‌ای بین ۲۵۶Kb تا چند مگابایت است. برخی از پردازنده‌های با کارائی بالا اخیراً این نوع حافظه پنهان را بعنوان جزئی جداناپذیر در کنار خود دارند. ( بخشی از تراشه پردازنده ) در این نوع پردازنده‌ها با توجه به اینکه Cache بخشی از پردازنده محسوب می‌گردد، اندازه آن متغیر بوده و بعنوان یکی از مهمترین شاخص‌ها در کارائی پردازنده مطرح است.

 

 

== منابع ==