[[پرونده:RabatakInscription.jpg|left|250px|thumb|<center><small>[[سنگنوشته رباطک|سنگنوشتۀ رباطک]] به [[زبان باختری]] و [[خط یونانی]]، از دوران [[کانیشکا]]، امپراتور مقتدر [[کوشانی]]، در این سنگنوشته زبان بکاررفته در آن بنام «'''[[زبانهای ایرانی|زبان آریایی]]'''» (ariao) یاد شده<ref>دانشنامه ایرانیکا، سرواژهٔ "IRANIAN IDENTITY ii. PRE-ISLAMIC PERIOD"، نوشتهٔ گِراردو گنولی (GHERARDO GNOLI)</ref>، [[سرخکوتل|پایگاه باستانشناسی سُرخکوتَل]] در [[ولایت بغلان]]، سدهٔ دوم میلادی، [[موزیم کابل|موزیم ملی افغانستان]] در [[کابل]].</small></center>]]
'''زبان باختری''' یا '''زبان بلخی'''، زبانی منقرض شده از [[زبانهای ایرانی شرقی]] و از شاخهٔ [[زبانهای ایرانی شمال شرقی|شمال شرقی]] که مردم [[باختر (بلخ)|باختر]] یا [[تخارستان]] در دورههای [[کوشانیان]] و [[یفتلیان]] بدان سخن میگفتند. زبان و خط باختری بر اساس [[الفبای یونانی]] بوده است.