برزخ: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش Harimeyas (بحث) به آخرین تغییری که WikitanvirBot انجام داده بود واگردانده شد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸:
== بهشت و جهنم برزخی ==
غیر از بهشت و جهنم قیامت، بهشت و جهنم دیگری در عالم برزخ وجود دارد که در آن خلود(جاودانگی) نیست بلکه پایان پذیر است و تا قیامت ادامه دارد. و حتی در این بهشت و جهنم تکامل فرض دارد؛ یعنی ممکن است شخصی در بهشت باشد و درجاتش افزوده شود و یا شخصی از جهنم آزاد شده و یا عذاب او در اثر کارهای خیر بازماندگان تخفیف پیدا کند<ref>کتاب ۵۰ درس پیرامون عالم پس از مرگ تالیف حبیب الله طاهری ص۳۳۰</ref>
==ويژگيهاى برزخ==
===سؤال در قبر===
یکی از مهمترین مسائل عالم برزخ پرسش در قبر است . پس از مرگ مقداری حیات در بدن مرده دمیده می شود تا بتواند به پرسش های نکیر و منکر جواب دهد و با گوشه ای از ثواب و عقاب در عالم پس از مرگ آشنا گردد .
انسان پس از مرگ از جهت اعتقاداتى كه داشته و اعمال نيك و بدى كه در اين دنيا انجام داده مورد بازپرسى خصوصى قرار مى گيرد و پس از محاسبه اجمالى، طبق نتيجه اى كه گرفته شد به يك زندگى شيرين و گوارا يا تلخ و ناگوار محكوم گرديده با همان زندگى در انتظار روز رستاخيز عمومى به سر مى برد .
بر اساس برخی روايات در برزخ تنها از محض ايمان و محض كفر پرسش مى‌شود و انسان¬هاى متوسط رها مى‌شوند .
===زندگی برزخی===
در توضیح عالم برزخ گفته شده است که روح انسان بعد از پايان زندگى اين جهان، در اجساد لطيفى قرار مىگيرد كه از بسيارى از عوارض ماده بر كنار است و چون از هر نظر شبيه اين جسم است، به آن «قالب مثالى» يا «بدن مثالى» مىگويند كه نه به كلى مجرد است، و نه مادى محض، بلكه داراى يك نوع «تجرد برزخى» است .
البته باید توجه داشت، کارهای انسان در اين عالم (هم¬چون صحبت کردن و راه رفتن) با همان صورت مثالى است ولی چون بدن دنیائی با آن صورت مثالى، يك نوع اتّحاد دارد، انسان تصوّر می كند اين سخن گفتن و راه رفتن به اراده و سيطره بدن بوده است .
برخی بر وجود بدن مثالی اشکالی وارد کرده اند كه اعتقاد به جسد مثالى، مستلزم اعتقاد به مسأله تناسخ است، چرا كه تناسخ چيزى جز اين نيست كه روح واحد منتقل به جسم هاى متعدد گردد.
در جواب باید گفت تناسخى كه همه مسلمانان اتفاق بر بطلان آن دارند اين است كه روح بعد از ويرانى اين بدن به بدن ديگرى در همين عالم بازگردد، اما تعلق روح به بدن مثالى در «جهان برزخ» تا قيام قيامت كه باز به بدن¬هاى نخستين به فرمان خدا برمىگردد هيچگونه ارتباطى به تناسخ ندارد .
===تکامل روحی در عالم برزخ===
انسان در زندگى دنيوى، با علم و اختيار و ديگر توانايىهايى كه خداوند در او برنهاده است، مىتواند خويشتن را به كمال رساند . انسان¬هائی که در این عالم به کمال نرسیده باشند در عالم برزخ به رشد خود ادامه می دهند . حركت تكاملى انسان در جهان آخرت، دنباله همان حركتى است كه انسان در حيات دنيوى داشته است و در حقيقت، انسان، در زندگى دنيايى است كه زمينه تكامل خويش در آخرت را پى مىريزد نه آن¬كه حركتى نو را پس از مرگ بياغازد .
تكامل در قيامت با مرگ از حيات برزخى و نفخ صور اوّل (نفخ صور) آغاز مى‌شود. ارواح برزخى به نظامى بالاتر و اولين عالم از عوالم حشر گام مىنهند. اين انتقال نيز خود تحوّلى تكاملى براى روح است. روح، همراه بدن، به نخستين عالم از عوامل حشر وارد مى‌شود و منازل و مواقف را يك به يك طى مىكند. در هر عالمى، كمالاتى بر مىگيرد تا شايسته راه يافتن به عالم بالاتر مى‌شود .
از آيات قرآن بر مى‌آيد كه خداوند، برخى انسانها را در قيامت پاك مىكند و به برخى ديگر، بدين روى كه پيمان را شكستهاند و كتاب آسمانى را كتمان كردهاند، نمىنگرد و آنان را پاك نمىكند اين نشان مىدهد كه تزكيه- يا كماليابى روح آدمى- در جهان آخرت هست؛ ولى برخى كسان از آن محروماند .
بر اساس برخی روایات فرزندان افراد مؤمن که در سنّ كودكى از دنيا رفتهاند، در عالم برزخ بوسيله برخی انبیاء و اولیاء تحت تعلیم قرار می¬گیرند . هم¬چنین در روایت دیگری امام کاظم علیه السلام فرموده¬اند: «اگر يكى از دوستان و شيعيان بميرد و نتواند قرآن بخواند، در برزخ بدو مىآموزند تا خداوند متعال در قيامت درجات او را بالا بَرَد ».
===سنخیت با عالم دنیا===
در قيامت سؤال مى‌شود كه به شمار سالها چه مدت در زمين درنگ كرديد؟ در پاسخ گفته مى‌شود: روزى (يك روز) يا پاره‌اى از روز از اين پرسش و پاسخ چنين برداشت شده كه مكث در برزخ از نظر قرآن مكث در زمين به شمار آمده است .
در برخى روايات ارتباط خاصى بين برخى از مكانهاى معين در زمين با جايگاه ارواح پس از مرگ مطرح‌گرديده است. در اين احاديث گفته شده كه روح هر مؤمن متوفا در شرق و غرب عالم به وادى‌السلام نجف مى‌آيد و در برخى روايات ديگر نيز جايگاه ارواح كافران وادى برهوت در حضرموت دانسته شده است .
هم چنین در حيات برزخى، ارتباط روح با زندگى و اعمال دنيايى به كلّى قطع نمىشود؛ بلکه اگر کار نیکوئی را دنیا پی ریزی کرده باشد که اثر پس از مرگ او باقی مانده باشد (همانند ساختن مسجد) از ثواب این عمل نیز در عالم برزخ بهره می برد .
جهان برزخ نيز- همانند زمين- صبح و شام دارد و عمرى مشخص كه تا ظهور قيامت است .
برزخيان همانند زندگان- امّا متناسب با زندگى برزخى- مىخورند و مىآشامند و با يكديگر سخن مىگويند و نشست و برخاست دارند .
چون روحى از دنيا به برزخ مىرسد، برزخيان به استقبالش مىشتابند و اخبار زندگان را از او مىگيرند . برخی از اولیاء خدا در عالم برزخ به اذن خدا میتوانند در عالم دنیا تصرفاتی انجام دهند .
===تجسم اعمال انسان===
در عالم برزخ، ملکاتی اخلاقی انسان و اعمالى را كه در عالم دنیا انجام داده است، به صورتهاى واقعى ملكوتى برزخى براى انسان جلوه مىكنند و مجسّم میشوند؛
افراد انسان به صورتهاى واقعی خود متصور مي گردند و به قالب صورى و مثالى خود در مىآيند .
در عالم برزخ هيچ¬كس نمىتواند بدون اذن و اجازه حضرت پروردگار سخن گويد. از ابتداى شروع عالم برزخ، اختيار از انسان سلب مي¬گردد و ديگر دروغ و مصلحت انديشىها در آن عالم راه ندارد .
== پانویس ==
| |||