بلورنگاری پرتوی ایکس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Jooyan (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Jooyan (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳:
[[پراش]] (تفرق) [[اشعه ایکس]] روشی برای مطالعهٔ [[ساختار مواد]] [[بلور|بلوری]] است که در سال ۱۹۱۲ میلادی توسط [[فون لاوه]] کشف شد و توسط [[ویلیام هنری براگ]] و [[ویلیام لورنس براگ]] برای بررسی بلورها بکار گرفته شد.
 
اشعه‌های ایکسی که برای پراش استفاده می‌شوند، معمولاً طول موجی در حدود 0.5الی5 الی 2.5 آنگستروم دارند.
 
این روش بر پایهٔ خاصیت موجی اشعه ایکس استوار است. هستهٔ اتم‌ها در یک شبکهٔ کریستالی به فاصلهٔ کمی (در حدود چند آنگستروم) از یکدیگر قرار گرفته‌اند. بازتابش اشعهٔ ایکس از این صفحات متوالی منجر به [[تداخل سازنده]] یا [[تداخل وjpafnutiنگر|ویرانگر]] امواج ایکس می‌شود. در صورتی که امواج تداخل سازنده داشته باشند، با استفاده از فرمول براگ می‌توان فاصلهٔ صفحات کریستالی و در نتیجه اندازه و نوع سلول واحد را بدست آورد.