غلامحسین فیض اللهی: تفاوت میان نسخه‌ها

در زمانی که وی به میناسازی روی آورد این هنر در محدوده تزیین نگین انگشتری و دستبند گستره داشته که با تلاش و زحمت بسیاری که میناسازان آن زمان متحمل شدند پهنه این هنر سنتی را به حالت فعلی افزایش دادند. <ref>[{{یادکرد وب|نشانی=http://91.98.46.102:8080/Farhikhtegan/details.aspx?id=7203 |عنوان=غلامحسین فیض اللهی|ناشر= بنیاد ایران شناسی]}}</ref> وی در سالهای آخر فعالیتش در کارگاهش که در بازار هنر، که در کنار مدرسه [[چهار باغ]] قرار داشت فعالیت می کرد. فیض اللهی علاوه بر [[میناسازی]] در رشته های [[نقاشی]] ، [[تذهیب]] و [[مینیاتور]] نیز مهارت بالایی داشت. از اینرو در تعاونی [[صنایع دستی]] [[اصفهان]] و شرکت تعاونی کشورهای اسلامی در [[پاکستان]] نیز عضویت داشت.

غلامحسین فیض اللهی در نیمه شب هشتم آذر ماه ۱۳۷۶ از دنیا رفت و در گلشن نام آوران [[باغ رضوان]] [[اصفهان]] به خاک سپرده شد. <ref>[{{یادکرد وب|نشانی=http://www.isfahanportal.ir/framework.jsp?SID=2454 شهرداری|عنوان=باغر رضوان اصفهان|ناشر=پرتال استان اصفهان]}}</ref>

وی آثار زیبایی از خود در زمینه میناکاری بر گذاشته است که برخی از آنها در موزه های داخلی نگهداری می شوند. همچین در شهرهای [[نجف]] ، [[کربلا]] و [[دمشق]] و برای حرمهای مقدس [[شیعیان]] آثاری ساخته است. برخی از مهمترین آثار وی چنین می باشند: <ref>[{{یادکرد وب|نشانی=http://www.rasekhoon.net/Mashahir/Show-904440.aspx |عنوان=فیض اللهی، غلامحسین|ناشر=راسخون]}}</ref>