جلیل دوستخواه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
افزودن پرونده، زیباسازی، مرتب سازی، افزودن منبع |
||
خط ۱:
'''جلیل دوستخواه'''، (زاده شده ۱۳۱۲ [[اصفهان]])[[ایران‌شناس]]، [[پژوهشگر]]، [[نویسنده]]، ادیب، شاهنامه‌پژوه و مترجم معاصر ایرانی است.
وی در سال ۱۳۱۲ در [[اصفهان]] به دنیا آمد. او در سال‌های ۱۳۱۷ تا ۱۳۳۱ دوره‌های مکتب خانه، دبستان، سه ساله آغاز دبیرستان و دوساله دانش‌سرای مقدّماتی شبانه‌روزی را درهمان شهر زادگاهش گذراند. سال آموزشی ۱۳۳۱- ۱۳۳۲ را با شغل آموزگاری در یک روستا سپری کرد و در آستانه آغاز دومین سال آموزگاری‌اش به سبب درگیری در مبارزه سیاسی، بازداشت و بیکار شد و عنوان "منتظرخدمت" و سپس "آماده به خدمت" یافت.▼
[[پرونده:doostkhah.jpg|thumb|330px]]
در سال‌های ۱۳۳۳-۱۳۳۴ دوره ۱۸ ماهه خدمت سربازی را در تهران و فارس گذراند. در سال‌های ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۶ در ضمن کار روزانه در کارگاه‌های گوناگون، به کلاس‌های شبانه رفت و خود را برای شرکت در آزمون ورود به دانشگاه، آماده کرد و در سال ۱۳۳۶در دانشکده ادبیّات دانشگاه تهران به عنوان دانشجوی رشته زبان و ادبیّات فارسی پذیرفته شد. همچنین به تدریس در یک دبیرستان روزانه و چند آموزشگاه شبانه و کار در برخی از نشریّه‌های ادبی - فرهنگی تهران (از جمله همکاری با [[روح الله خالقی]] و سپس م. ا. [[به آذین]] در تدوین و نشر ماهنامه "پیام نوین" و استاد [[ایرج افشار]] در انتشار ِ ماهنامه [[راهنمای کتاب]]) پرداخت و دوره کارشناسی را تا سال ۱۳۳۹ گذراند و رتبه یکم را به دست آورد و در همان سال در آزمون ورودی دوره دکترای زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه تهران شرکت کرد و همراه با دو تن دیگر (دکتر رسول شایسته و دکتر محمّد جواد شریعت) از میان ۳۰ تن شرکت کننده، به این دوره پذیرفته شد و تا سال ۱۳۴۷ در حین گذراندن درس‌های دوره دکترا، بر پایه فراخوانِ استاد زنده‌یاد دکتر [[محمد معین|محمّد مُعین]]، به کار در سازمان‌های لغت‌نامه دهخدا و فرهنگ فارسی پرداخت و در آبان‌ماه ۱۳۴۷ از پایان‌نامه دکترایش با عنوان «آیین پهلوانی در ایران باستان» (پژوهشی در گستره شاهنامه‌شناسی) به راهنمایی استاد زنده‌یادش دکتر [[محمد مقدم|محمّد مقدّم]] در برابر گروه استادان دفاع کرد و آن را از تصویب گذراند.▼
در سال ۱۳۴۲، کتاب هیمالیا، ترجمه برگزیده شعر پانزده تن از شاعران اردو زبان شبه قارّه هندوستان و پاکستان را با همکاری دکتر سیّد علی‌رضا نقوی منتشر کرد و کتاب اوستا، نامه مینَوی آیین زرتشت، بازنوشت گزینه‌ای از گزارش اوستای استاد زنده یاد ابراهیم پورداود را در سال ۱۳۴۳ زیر نظر استاد تدوین کرد و به ناشر سپرد که تا سال ۱۳۶۶ شش بار به چاپ رسید.▼
== زندگی ==
▲
▲در سال‌های ۱۳۳۳-۱۳۳۴ دوره ۱۸ ماهه خدمت سربازی را در تهران و فارس گذراند. در سال‌های ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۶ در ضمن کار روزانه در کارگاه‌های گوناگون، به کلاس‌های شبانه رفت و خود را برای شرکت در آزمون ورود به دانشگاه، آماده کرد و در سال ۱۳۳۶در [[دانشکده ادبیّات دانشگاه تهران]] به عنوان دانشجوی رشته زبان و ادبیّات فارسی پذیرفته شد. همچنین به تدریس در یک دبیرستان روزانه و چند آموزشگاه شبانه و کار در برخی از نشریّه‌های ادبی - فرهنگی تهران (از جمله همکاری با [[روح الله خالقی]] و سپس م. ا. [[به آذین]] در تدوین و نشر ماهنامه "پیام نوین" و استاد [[ایرج افشار]] در انتشار ِ ماهنامه [[راهنمای کتاب]]) پرداخت و دوره کارشناسی را تا سال ۱۳۳۹ گذراند و رتبه یکم را به دست آورد.
سال‌های ۱۳۴۷ تا ۱۳۶۰ را با سمت استادیاری و دانشیاری تمام وقت در [[دانشگاه اصفهان]] و نیز با عنوان استاد میهمان در دانشگاه جندی‌شاپور اهواز و در فرصت پژوهشی یک ساله (۱۳۵۵- ۱۳۵۶) در دانشگاه دُرهام در شمال خاوری انگلستان گذراند و به تدریس و پژوهش پرداخت.
در سال ۱۳۶۰ بازنشسته شد و از آن پس، بیشتر وقت خود را به پژوهش در فرهنگ و ادب کهن ایرانی گذراند و تنها ساعت‌هایی از هفته به تدریس در دانشگاه آزاد ([[شهرکرد]] و نجف آباد) سرگرم بود.
== کارنامه پژوهشی ==
در سال ۱۳۶۶ کتاب دو جلدی «اوستا، کهن‌ترین سرودها و متن‌های ایرانی» (گزارش و پژوهش) یکی از مشهورترین آثارش را برای بزرگداشت سه هزارمین سال زادْروز زرتشت و یک‌صدمین سال زادْروز استاد ابراهیم پورداود آماده چاپ و نشرکرد؛ امّا کتاب در نوبت کسب مجوز ماند تا در سال ۱۳۷۰ به چاپ رسید و در سال ۱۳۸۶، چاپ یازدهم آن نشر یافت. دو چاپ از این کتاب نبز به خطِّ سیریلیک / کریلیک در ازبکستان و تاجیکستان نشریافته است. ▼
▲در سال ۱۳۴۲، کتاب هیمالیا، ترجمه برگزیده شعر پانزده تن از شاعران اردو زبان شبه قارّه هندوستان و پاکستان را با همکاری دکتر سیّد علی‌رضا نقوی منتشر کرد و کتاب
وی، در پایان سال ۱۳۶۹ ناگزیر از ترک میهن شد و با خانواده اش به [[استرالیا]] کوچید و از آن پس در شهر [[تانزویل]] در ایالت کوینزلند استرالیا زندگی می‌کند و کارهای پژوهشی‌اش را در چهارچوب «کانون پژوهش‌های ایرانشناختی» و در همکاری گسترده با نهادهای دانشگاهی و پژوهشی در ایران و کشورهای دیگر ادامه می‌دهد.▼
در سال ۱۳۶۳ ترجمه کتاب آفرینش و رستاخیز، پژوهشی معنی‌شناختی در ساخت جهان بینی قرآنی، اثر پژوهشگر ژاپنی «شینیا ماکینو» را منتشر کرد که در سال ۱۳۷۶ به چاپ دوم رسید.
▲در سال ۱۳۶۶ کتاب دو جلدی «اوستا، کهن‌ترین سرودها و متن‌های ایرانی» (گزارش و پژوهش) یکی از مشهورترین آثارش را برای بزرگداشت سه هزارمین سال زادْروز زرتشت و یک‌صدمین سال زادْروز استاد ابراهیم پورداود آماده چاپ و نشرکرد؛ امّا کتاب در نوبت کسب مجوز ماند تا در سال ۱۳۷۰ به چاپ رسید.
▲وی، در پایان سال ۱۳۶۹ ناگزیر از ترک میهن شد و با خانواده اش به [[استرالیا]] کوچید و از آن پس در شهر [[تانزویل]] در ایالت کوینزلند استرالیا زندگی می‌کند و کارهای پژوهشی‌اش را در چهارچوب «کانون پژوهش‌های ایرانشناختی» و در همکاری گسترده با نهادهای دانشگاهی و پژوهشی در ایران و کشورهای دیگر ادامه می‌دهد.
دکتر جلیل دوستخواه بیشتر در زمینه زبان و [[ادبیات فارسی]] به ویژه شاهنامه‌شناسی و حماسه‌سرایی در ایران، پژوهش‌ها و ترجمه‌هایی را انجام داده است.<ref>Doostkhah,Jalil. Shinakhtnamah-i Firdawsi va Shahnamah . ISBN: [http://isbn2book.com/964-379-060-6/shinakhtnamah-i_firdawsi_va_shahnamah/ 964-379-060-6] </ref>
سطر ۳۱ ⟵ ۴۰:
== پیوند به بیرون ==
* [http://iranshenakht.blogspot.com کانون پژوهش‌های ایرانشناختی] وبلاگ جلیل دوستخواه
* [http://iranshahr.org/?p=358 پیوند دکتر دوستخواه و استاد پورداوود
{{ترتیب‌پیش‌فرض:دوستخواه، جلیل}}
| |||