لایه انتقال: تفاوت میان نسخه‌ها

لایه‌های انتقال هم در (RFC 1122۱۱۲۲) [[مدل TCP/IP]] ، که مبنا و بنیان [[اینترنت]] می‌باشد، و هم [[مدل OSI]] موجود می‌باشند. تعریف لایه انتقال در این دو مدل کمی با یکدیگر تفاوت دارد. این مقاله در اصل به تعریف لایه انتقال در مدل TCP/IP اشاره دارد.

معروف ترین پروتکل لایه انتقال [[پروتکل کنترل انتقال]] یا TCP) Transmission Control Protocol) می‌باشد. این پروتکل نام خود را از [[مجموعه پروتکل اینترنت]] یا همان TCP/IP وام گرفته‌است. از این پروتکل در انتقالات اتصال گرا استفاده می‌شود در حالیکه پروتکل بدون اتصال UDP برای انتقالات پیام ساده مورد استفاده قرار می‌گیرد. TCP پروتکل پیچیده تری است و این پیچیدگی به واسطه طراحی وضعیت محوری است که در سرویس‌های انتقالات قابل اطمینان و جریان داده تعبیه شده‌است. از دیگر پروتکل‌های عمده در این گروه می‌توان به [[پروتکل کنترل ازدحام دیتاگرام]] DCCP) Datagram Congestion Control Protocol) و [[پروتکل انتقال کنترل جریان]] SCTP) Stream Control Transmission Protocol) اشاره نمود.

== سرویس ها ==

== تحلیل ==

لایه انتقال مسئولیت تحویل اطلاعات به پردازش کاربردی مناسب بر روی کامپیوتر میزبان را بر عهده دارد. این کار شامل [[تسهیم آماری]] داده ها از پردازش های کاربردی محتلف می شود، به عبارت ساده تر تشکیل بسته های داده ای و افزودن شماره پورت های مبدأ و مقصد در هدر لایه انتقال هر یک از بسته های داده ای به عهده این لایه می باشد. شماره پورت ها به همراه شماره IP مبدأ و مقصد یک [[سوکت شبکه]] را شکل می دهند. سوکت آدرسی تشخیصی متعلق به ارتباطات پردازش به پردازش است. در مدل OSI این کار توسط لایه نشست صورت می پذیرد.

برخی از پروتکل های لایه انتقال نظیر TCP ،TCP، و نه UDP، از [[مدارهای مجازی]] پشتیبانی می کنند؛ یعنی ارتباطی اتصال گرا را بر روی شبکه [[دیتاگرام]] فراهم می آورند. زمانیکه ارتباطات بسته ای از دید پردازش های کاربردی پنهان هستند از یک جریان بایتی استفاده خواهد شد. این کار از مراحل زیر تشکیل می شود: برقرارسازی ارتباط، تقسیم جریان داده ای به بسته هایی که بخش یا segment نامیده می شوند، شماره گذاری بخش ها و مرتب سازی مجدد ترتیب داده ها.

در بسیاری از شبکه های رایانه ای که مبتنی بر IP نیستند نظیر [[اکس 25۲۵]] (X.25۲۵)، [[بازپخش قاب]] (Frame Relay) و ATM یا [[حالت انتقال ناهمگام]]، ارتباط اتصال گرا در به جای اینکه در لایه انتقال پیاده سازی شود در [[لایه شبکه]] و یا [[لایه پیوندداده]] تعبیه می شود. در اکس 25،۲۵، در مودم های شبکه تلفنی و نیز در سیستم های ارتباطی بی سیم، ارتباط نود به نود قابل اطمینان در پروتکل های لایه های پایین تر تعبیه می شوند.

مدل OSI پنج کلاس از پروتکل های انتقال را تعریف می کند ، ''TP0TP۰'' با کمترین امکان کشف خطا تا ''TP4TP۴'' که برای شبکه های با قابلیت اطمینان پایین تر طراحی شده است.

== پروتکل ها ==

* ATP ،ATP، [[پروتکل تراکنش AppleTalk]]

* DCCP ،DCCP، [[پروتکل کنترل ازدحام دیتاگرام]]

* FCP ،FCP، [[پروتکل کانال فیبری]]

* IL ،IL، [[پروتکل IL]]

* NBF ،NBF، [[پروتکل فریم‌های NetBIOS]]

* RDP ،RDP، [[پروتکل دیتاگرام قابل اطمینان]]

* SCTP ،SCTP، [[پروتکل انتقال کنترل جریان]]

* SPX ،SPX، [[تبادل بسته مرحله‌ای]]

* SST ،SST، [[انتقال جریان ساختاریافته]]

* TCP ،TCP، [[پروتکل کنترل انتقال]]

* UDP ،UDP، [[پروتکل داده‌نگار کاربر]]

* µTP ،TP، [[پروتکل میکرو انتقال]]

== منابع ==

* http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Transport_Layer&oldid=423846624

[[en:Transport_LayerTransport Layer]]