کنوانسیون‌های انتخاباتی رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحهٔ جدید: {{بدون منبع}}{{ویکیسازی}} برپایی کنوانسیون های ملی دومین مرحله از [[انتخابات ریاست جمهوری ایالات مت...
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶:
تا اوايل قرن بيستم براي تعيين نامزد انتخابات رياست جمهوري در كنوانسيون هاي حزبي بارها وبارها راي گيري صورت مي گرفت تا اينكه سرانجام يكي از نامزدها موفق به كسب 50 درصد آراء شود و سپس وي به عنوان نامزد رسمي حزب معرفي مي شد. اما به تدريج نقش [[انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا]] نسبت انتخابات كنوانسيون ملي افزايش يافت . اکنون فردي كه در انتخابات مقدماتي به پيروزي برسد، اغلب از سوي كنوانسيون ملي نيز معرفي خواهد شد.
 
در كنوانسيون هاي ملي [[حزب دمکرات آمریکا]] بطور متوسط بيش از 5500 هيات مذاكره كننده حضور دارند. این رقم برای [[حزب جمهوریخواه ایالات متحده آمریکا]] حدود 2300 نفر است . آنها هركدام با حمایت از يك نامزد تلاش می کنند فرد مورد نظر خود را از منطقه خويش به كاخ سفيد بفرستند. سرانجام پس ازدوهفته مبارزه طاقت فرسا ونفس گير وصرف دهها ميليون دلار هزينه، در جريان يك انتخابات پرشور و هيجان انگيز نامزد رياست جمهوري و معاونش از سوی کنوانسیون ملی انتخاب مي شوند . برگزیده شدگان با کسب نمایندگی از حزب خویش به مرحله نهايي انتخابات ( [[رقابت های انتخاباتی در ایالات متحده آمریکا]] ) وارد می شوند که در تا روز رای گیری ادامه می یابد.
 
بطور معمول، [[رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا]] شاغل در [[کاخ سفید]] از شانس بیشتری در انتخابات مقدماتي وبويژه دركنوانسيون هاي ملي برخوردار است. از سال 1886 تا كنون سابقه نداشته است كه رئيس جمهور شاغل از رقباي حزبي اش در كنوانسيون هاي ملي شكست بخورد. به همين دليل حزب حاكم دركاخ سفيد به نسبت حزب رقيب درزمان انتخابات با تنش و اختلاف كمتري مواجه است . در حالي كه در حزب رقيب ، تلاش براي معرفي نامزد رسمي از سوی جناح های مختلف حزب به بروز اختلافات و تعارضات عمیق می انجامد .