استیاس-۱۳۵: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Nightryder84 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۱:
== خدمه ==
ناسا در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۰، اعضای ماموریت استیاس-۳۳۵/۱۳۵ را اعلام کرد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.nasa.gov/home/hqnews/2010/sep/HQ_10-222_LON_Annc.html|عنوان=NASA Assigns Crew for Final Launch on Need Shuttle Mission |ناشر=NASA|تاریخ=۱۴ سپتامبر ۲۰۱۰|تاریخ بازدید=۱۴ سپتامبر ۲۰۱۰}}</ref> این برای اولین بار است که یک خدمهٔ ۴ نفره راهی [[ایستگاه فضایی بینالمللی]] میشوند. آخرین ماموریت فضایی شاتلها که با چهار سرنشین انجام شد برمیگردد به ۲۸ سال پیش، ماموریت [[استیاس-۶]]. علت انتخاب ۴ فضانورد برای این ماموریت نبود شاتل فضایی جایگزین در صورت نیاز به نجات فضانوردان است. در صورتی که امکان بازگشت فضانوردان به زمین از طریق شاتل ممکن نباشد آنها به ایستگاه فضایی میروند و طی یکسال با استفاده از کپسولهای [[سایوز]] به زمین باز میگردند.<ref>Dunn, Marcia "Last space shuttle crew practices for July 8 launch" The Associated Press in ''The Washington Post'' (June 22, 2011)</ref>تعداد کم فضانوردان در عین حال به افزایش ظرفیت باری فضاپیما کمک کردهاست.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=Final Mission|نشانی=http://blogs.chron.com/finalmission/|newspaper=Houston Chronicle|تاریخ=۲۲ آوریل ۲۰۱۱}}</ref>
{{خدمه پرواز فضایی
|واژگان = فضانورد
سطر ۶۶ ⟵ ۶۷:
|پروازها۴_فراز = سومین
}}
فرماندهی آخرین پرواز شاتل ها را کریستوفر فرگوسن بر عهده دارد. او متولد اول سپتامبر سال ۱۹۶۱ / دهم شهرویر ۱۳۴۰ است و در ماموریت STS-118 STS-128 و STS-129 نقش افسر ارتباطی زمینی (CAPCOM) را بر عهده داشت (شخصی که از طرف اتاق فرمان و کنترل زمین با فضانوردان صحبت میکند) . اوتا قبل از این دو بار در ماموریتهای STS-115 و STS-126 با شاتلهای فضایی به مدار زمین سفر کرده و تا کنون در مجموع ۲۷ روز و ۱۵ ساعت و ۳۶ دقیقه را در فضا سپری کرده است.
داگلاس ۴۴ ساله در آخرین ماموریت شاتلهای فضایی، خلبانی شاتل آتلانتیس را بر عهده خواهد داشت. او متولد ۲۱ اکتبر ۱۹۶۶ / ۲۹ مهرماه ۱۳۴۵ است و برای اولین بار در ماموریت STS-127 در نقش خلبان به فضا سفر کرده است. داگلاس هارلی در تنها سفر فضایی پیشینش ۱۵ روز و ۱۶ ساعت و ۴۵ دقیقه را در فضا سپری کرده است.
ساندار مگنوس، متولد ۳۰ اکتبر ۱۹۴۶ / هشتم آبان ۱۳۴۳ و ۴۶ ساله است. او برای اولین بار در سال ۲۰۰۲ / ۱۳۸۱ به عنوان متخصص ماموریت در ماموریت STS-112 با شاتل فضایی آتلانتیس به مدار زمین رفت. پس از آن به عنوان عضور گروه هیجدهم خدمه ایستگاه فضایی بینالمللی انتخاب شد و در سال ۲۰۰۸ / ۱۳۸۷ همراه مأموریت STS-126 به عنوان متخصص ماموریت به ایستگاه فضایی سفر کرد و به عنوان خدمه در آنجا ماند تا اینکه در ۲۸ مارس ۲۰۰۹ / ۸ فروردین ۱۳۸۸ پس از پایان ماموریت ۱۳۳ روزه خود در ایستگاه با مأموریت STS-119 و در حالیکه نقش متخصص عملیات را داشت به زمین بازگشت. ساندرا مگنوس تا پیش از این ماموریت در کل مدت دوران فضانوردی خود ۱۴۴ روز و ۱۴ ساعت و ۱۶ دقیقه را در فضا سپری کرده است.
رکس جوزف والهیم، متولد ۱۰ اکتبر ۱۹۶۲ / ۱۸ مهر ۱۳۴۱ آخرین عضور گروه چهار نفره خدمه آخرین پرواز شاتل فضایی آتلانتیس است. او در سال ۱۳۷۵ وارد ناسا شد و تا کنون تجربه دو پرواز فضایی را در کارنامه خود دارد. او در دو ماموریت فضایی STS-110 و STS-122 با شاتلهای فضایی به مدار زمین سفر کرده و در مجموع مدت ۲۳ روز و ۱۴ ساعت و ۴ دقیقه را در فضا سپری نموده است.<ref>
[http://www.spacescience.ir/ShowPost.aspx?Post=0000170 آخرین فضانوردان شاتل فضایی]، از [[دانش فضایی (وبگاه)|وبگاه دانش فضایی]]، بازدید: ۱۸ تیر ۱۳۹۰</ref>
== مأموریت ==
شاتل فضایی آتلانتیس طی سه روز پس از پرتاب با انجام مانورهای مداری لازم در مسیر ایستگاه بین المللی فضایی قرار می گیرد تا نهایتا در کنار آن پهلو بگیرد. مدت زمان انجام این مأموریت 12 روز پیش بینی شده است. شاتل فضایی آتلانتیس قرار است پس از بازگشت از این مأموریت برای همیشه در موزه مرکز فضایی کندی که 33 بار از آنجا به فضا پرتاب شده است، باقی بماند.<ref>
[http://www.spacescience.ir/ShowPost.aspx?Post=0000172 رادیو دانش فضایی: پرواز آتلانتیس به پایان شاتلهای فضایی]، از [[دانش فضایی (وبگاه)|وبگاه دانش فضایی]]، بازدید: ۱۸ تیر ۱۳۹۰</ref>
==پانویس==
|