'''موعظه''' در لغت به معنای «پند و نصیحت و آنچه را شخص از پند و نصیحت و وعد و وعید بیان می‌کند» می‌باشد. موعظهپند دردادن، عیننصیحت حالکردن، یکیاندرز ازدادن، انواعوصیت شیوهایکردن، سخنرانیوعظ است،کردن روشهایو دیگرموعظه عبارتندکردن؛ ازهمگی '''حکمت'''در و '''خطابه'''زبان که[[فارس|فارسی]] به اقتضاییک نزدیکیمعنا واستعمال راشده بطهاند. تنگاتنگگاهی این مفاهیمحکمت در اینقالب نوشتارموعظه سعیو نصیحت القاء می‌شود. حکمت به تعریفمعنی [[علم]] و مقایسهدانش، هرراستی سهو مفهومدرستی شدهو کلام موافق حق استمی‌باشد.
پند دادن، نصیحت کردن، اندرز دادن، وصیت کردن، وعظ کردن و موعظه کردن؛ همگی در زبان [[فارس|فارسی]] به یک معنا استعمال شده اند. گاهی حکمت در قالب موعظه و نصیحت القاء می‌شود. حکمت به معنی [[علم]] و دانش، راستی و درستی و کلام موافق حق می‌باشد.
موعظه در عین حال یکی از انواع شیوهای سخنرانی است، روشهای دیگر عبارتند از '''حکمت''' و '''خطابه''' که به اقتضای نزدیکی و را بطه تنگاتنگ این مفاهیم در این نوشتار سعی به تعریف و مقایسه هر سه مفهوم شده است.
