ابوا دامور: تفاوت میان نسخه‌ها

<ref>[http://dictionary.reference.com/browse/oboe+d%27amore oboe d'amore] از بخش لغتنامهٔ وبگاه [http://dictionary.reference.com رفرنس]</ref>) یک ساز بادی از گروه [[قمیش مضاعف|دو قمیشی]] و از خانوادهٔ [[ابوا]] است و گونهٔ صدای آن در بازهٔ [[آلتو]] و [[مزو سوپرانو]] قرار دارد. انگشت‌گذاری این ساز به مانند ابوا و صدای آن نسبت به ابوا نرم، آرام و ظریف است وولی کیفیت صداهای اوج آن قابل پدیرشپذیرش نیست. طول لولهٔ صوتی ابوا دامور نزدیک به ۶۵ [[سانتی‌متر]] و انتهای آن به شکل [[وافور]] است. این سازساز، در [[لا (نت موسیقی)|لا]] و به اندازهٔ یک [[سوم کوچک]] پایین‌تر از ابوا کوک می‌شود.

ساز ابوا دامور برای اولین بار در سال ۱۷۱۷ توسط [[کریستف گراپنر]] استفاده شد. در دورهٔ [[باروک]]، دیگر سازهای این خانواده همچون [[اوبوئه داکاچا]] نیز مورد استفاده بودند که سپس همگی جای خود را به [[کر آنگله]] دادند. ابوا دامور توسط [[یوهان سباستین باخ]]، [[جورج فیلیپ تلمان]] و [[هاینریش استوزل]] مورد استفاده بوده‌است. آخرنآخرین موسیقی‌دانی که در قرن ۱۸ این ساز را به‌کار برد، [[کارل دیترز وان دیترزدورف]] بود و پس از آن تا نیمهٔ دوم قرن ۱۹ از این ساز استفاده نمی‌شد. در آن زمان [[ریشارد اشتراوس]] و [[شارل کوکلن]] و چند موسیقی‌دان دیگر از این ساز در آثارشان استفاده کردند.