۱۵۸٬۱۰۸
ویرایش
جز (r2.7.1) (ربات افزودن: af, ang, bg, br, bs, ca, ce, cs, cy, da, de, dsb, el, eo, es, eu, ext, fi, fr, ga, gl, hr, hsb, hu, io, is, it, ja, jv, la, mk, nl, nn, no, pl, pt, ro, ru, se, sh, sk, sr, sv, uk, vec, yi, zh, zh-classical; زیباس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
در زبانشناسی، '''حالت نهادی''' یا '''حالت فاعلی''' یکی از [[حالت دستوری|حالتهای دستوری]] است که عموما نشان میدهد انجامدهنده [[فعل]] کیست یا اینکه [[نهاد (دستور زبان)|نهاد]] جمله کجاست.
نهاد بخشی از جمله است که در مورد آن خبری میدهیم.
زبان انگلیسی تنها در ضمایر خود هنوز حالت نهادی را نگه داشتهاست. در این زبان I (من) شکل فاعلی و me (من، مرا) شکل و [[حالت مفعولی]] ضمیر اول شخص مفرد است. به همین صورت we (مفعولیاش: {{چر}}us{{رچ}})، he (مفعولیاش: {{چر}}him{{رچ}}), she (مفعولیاش: {{چر}}her{{رچ}}), they (مفعولیاش: {{چر}}them{{چر}}) و who (مفعولیاش: whom) نیز وجود دارد که شکل اول حالت فاعلی و شکل دوم (درون پرانتز) حالت مفعولی آن است.<ref>http://englishplus.com/grammar/00000351.htm</ref>
==نمونه از آلمانی==
== منابع ==▼
در زبانهایی مانند انگلیسی و فارسی به خاطر آسانشدگی و حذف نشانگرهای حالت، ترتیب قرار گرفتن واژهها در جمله برای درک درست معنا اهمیت اساسی دارد اما در آلمانی یا روسی که شکل باستانیتر هندواروپایی را حفظ کردهاند حالت است که معنا را میرساند و بنابر این اجزای جمله آزادند تا جابهجا بشود.<ref>http://german.about.com/library/blcase_sum.htm</ref>
* Blake, Barry J. 2001. Case. Cambridge: Cambridge University Press. http://www.netlibrary.com/urlapi.asp?action=summary&v=1&bookid=112608.▼
در آلمانی در نمونههای زیر حرف تعریف der نشانگر این است که واژهای که جلوی آن آمده فاعل است و حرف تعریف den نشان میدهد که واژه بعدی مفعول است<ref>همان.</ref>:
{{پانویس}}▼
*Der Hund beißt den Mann. سگ مرد را گاز میگیرد.
Den Mann beißt der Hund. سگ مرد را گاز میگیرد.
Beißt der Hund den Mann? سگ مرد را گاز میگیرد؟
Beißt den Mann der Hund? سگ مرد را گاز میگیرد؟
البته این تغییرات جایگاه در آلمانی برای تغییر تاکید معناها استفاده میشود.<ref>همان.</ref>
{{چپچین}}
▲<small>*
▲{{پانویس}}</small>
{{پایان چپچین}}
▲{{حالتهای دستوری}}
[[af:Nominatief]]
|