گاه‌شماری قبطی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''گاهشماری قِبطی''' نزد [[مسیحی|ترسایانِ]] [[قبطی]] [[مصر]] رواج می‌دارد. این گاهشماری از [[گاهشماری قدیم مصر]] (فرعونی) برگرفته شده‌است. تفاوت اساسی گاهشماری قبطی با نیایَش بودنِ سال کبیسه در قبطی‌است. در گاهشماری قبطی سال به دوازده ماه سی روزه و پنج روز اضافه در پایان سال بخش می‌شود. قبطیان گاه این پنج روز را «ماه کوچک» خوانند. سال کبیسه هر چهار سال است و سالی‌است که به هنگ چهار [[هم‌نهشتی (نظریه اعداد)|هم‌نهشت]] سه است؛ چو ۳ و ۷ و ۱۱. در سال کبیسه پنج روزِ اضافه شش روز می‌شود. بدینسان طول سال متوسط آن ۳۶۵,۲۵ روز می‌شود و هر ۱۲۸ سال یکروز نیاز به تصحیح دارد.<ref name=gia37>گاه‌شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ اول (۱۳۸۰)، صفحه ۳۷.</ref> آغاز سال در اواخر تابستان است و آغاز شبانروز از فروشدن آفتاب. قبطیان نو — چنان که ایشان را خوانند — مبدأ تاریخ از ۲۴ اوت ۲۸۴ [[تقویم یولیانی|میلادی یولیانی]] (مطابق ۲۹ اوت ۲۸۴ [[تقویم گریگوری|میلادی گریگوری]]<ref name=gia37></ref>) می‌دارند. این تاریخ نشستن [[دقلطیانوس]]، واپسین قیصرِ نامسیحی روم، بر تخت است. این دقلطیانوس، ترسایان را عظیم عذاب کردی و بکشتی. از این رو سال مبدأ گاهشماری قبطی را {{چر}}۱ A.M.{{چر}} نویسند. A. M.{{چر}} سروازهٔ Anno Martyrum است؛ یعنی سال شهیدان. ماههای گاهشماری در جدول زیر آورده شده‌است: