شرطی‌شدن کلاسیک: تفاوت میان نسخه‌ها

ترشح بزاق نوعی پاسخ طبیعی به غذاست؛ هرگاه پاولف پودر گوشت(محرک طبیعی) را به [[سگ]] گرسنه می‌داد، بزاق سگ(پاسخ طبیعی) ترشح می‌شد.<ref name="s">{{یادکرد|فصل=فصل ۷:رفتارشناسی|کتاب=زیست‌شناسی دورهٔ پیش‌دانشگاهی|نویسنده=گروه مولفان|ترجمه=|ناشر=شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران|چاپ=هفتم|شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=صفحه ۱۷۹ و ۱۸۰|سال=۱۳۸۷|شابک=}}</ref>

پاولف پس از مدتی متوجه شد که حتی اگر غذایی به همراه نداشته باشد، با دیدن او بزاق سگ ترشح می‌شود. پاولف بر این اساس آزمایشی را طراحی کرد. او هم‌زمان با دادن پودر گوشت زنگی را به صدا درمی‌آورد. صدای زنگ محرکی بود که ارتباطی با غذا نداشت و به تنهایی برای سگ بی‌مفهوم بود؛ امّا به دنبال تکرار این کار، سگ بین صدای زنگ و غذا ارتباط برقرار کرد؛ به‌طوری که با صدای زنگ، حتی بدون وجود غذا بزاق او ترشح می‌شد. به عبارتی سگ نسبت به همراه‌بودن صدای زنگ و پودر گوشت، شرطی شده بود.<ref name="s">{{یادکرد|فصل=فصل ۷:رفتارشناسی|کتاب=زیست‌شناسی دورهٔ پیش‌دانشگاهی|نویسنده=گروه مولفان|ترجمه=|ناشر=شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران|چاپ=هفتم|شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=صفحه ۱۷۹ و ۱۸۰|سال=۱۳۸۷|شابک=}}</ref>

در این نوع یادگیری، هرگاه یک محرک بی‌اثر(مثلا صدای زنگ)، به همراه یک محرک غیرشرطی(مثلا غذا) به جانور عرضه شود، پس از مدتی محرک بی‌اثر به تنهایی سبب بروز پاسخ(مثلا ترشح بزاق) در جانور می‌شود. به این محرک جدید محرک شرطی می‌گویند؛ زیرا به شرطی می‌تواند سبب بروز رفتار شود که پیش از آن همراه با یک محرک طبیعی باشد. به محرک طبیعی، محرک غیرشرطی نیز گفته می‌شود.<ref name="s">{{یادکرد|فصل=فصل ۷:رفتارشناسی|کتاب=زیست‌شناسی دورهٔ پیش‌دانشگاهی|نویسنده=گروه مولفان|ترجمه=|ناشر=شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران|چاپ=هفتم|شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=صفحه ۱۷۹ و ۱۸۰|سال=۱۳۸۷|شابک=}}</ref>