'''اسکندرنامه''' مثنوی است اثر طبع [[نظامی گنجوی]] است. این اثر شامل حدود ۱۰٬۵۰۰ بیت، در بحر متقارب مثمن مقصور (یا محذوف) می‌باشد{{نشانه|vazn}} (هموزن شاهنامهٔ فردوسی) که در حدود سال ۵۹۹ ه.ق سروده شده است. نظامی در سرودن این این مثنوی از همه منابع مختلفیقابل دسترسی که درباره [[اسکندر]] مطالب (تاریخی یا داستانی) داشته‌اند استفاده کرده. اسکندر نامه شامل دو بخش است: شرفنامه و حتیاقبالنامه. اشتباهاتلازم آنان‌رابه نیزذکر درمی منظومهباشد خویشکه جایبر دادهخلاف استادعا اکثر مورخان بی اصل و نصب ایرانی و مورخان نادان یا نژادپرست فرنگی روایت اسکندری نظامی دست کم از روایتهای دیگر ندارد بلکه بسیار درستتر هم هست. اسکندربا نامهسرودن شاملاشعار دواسکندرنامه بخشنظامی است:کار شرفنامهفردوسی به اطمام رسانده و اقبالنامهکمک بی نهای بزرگ کرده است چون از فراموش شدن تاریخ واقعی اسکندر جلوگیری کرده است.
