یوسف و زلیخا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: تصحیح جایگذاری کاما، شمارگان هزارگان; زیباسازی |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
[[مثنوی]] '''یوسف و زلیخا''' یک منظومه شعری است که پس از مرگ [[فردوسی]] و در حدود ۴۷۷ ق سروده شده و بعدها گروهی سرایش آن را به فردوسی منتسب کردند.<ref>ریاحی، محمدامین: «فردوسی»، انتشارات طرح نو، ۱۳۷۵</ref> بر طبق دانشنامه [[بریتانیکا]] زمان سرایش این منظومه دستکم یکصد سال پس از مرگ فردوسی است.<ref>
Ferdowsī. (2011). In Encyclopædia Britannica. Retrieved from http://www.britannica.com/EBchecked/topic/204578/Ferdowsi ''this assumption was based upon his presumed authorship of Yūsof o-Zalīkhā, an epic poem on the subject of Joseph and Potiphar’s wife, which, it later became known, was composed more than 100 years after Ferdowsī’s death.''</ref> نخستین منابعی که مثنوی یوسف و زلیخا را فردوسی نسبت دادهاند؛ یعنی [[ظفرنامه شرفالدین یزدی]] (۸۲۸ ق) و سپس مقدمهٔ [[شاهنامهٔ بایسنغری]] (۸۲۹ ق)، بیش از «چهار صد» سال پس از فردوسی تألیف شدهاند و تا پیش از آن تاریخ، هیچ مرجع و منبعی (مانند چهارمقالهٔ [[نظامی عروضی]] و [[تذکرة الشعرای دولتشاه سمرقندی]] که به تفصیل از فردوسی سخن راندهاند) به چنین داستانی اشاره نکردهاست. آشکار است که این افسانه تا پیش از سدهٔ نهم هجری وجود خارجی نداشته و برای نخستینبار به
در مثنوی یوسف و زلیخا سراینده از قول فردوسی اعمال وی را در سی سال نظم شاهنامه پوچ و بیاهمیت قلمداد میکند.
|