ژنتیک رفتاری: تفاوت میان نسخه‌ها

افرادِ زیادی از شنیدنِ این عقیده که ژن ها بر رفتار تاثیر می گذارند به شدت آشفته می شوند، زیرا آنها معتقدند که این گفته ی نظریه پردازان بدان معناست که « ژن ها سرنوشت را رقم می زنند ». این سوء تعبیرِ رایج غالبا ً به گونه ای موکد از سوی افرادی ابراز می شود که از چگونگیِ عملکردِ ژن ها آگاهی ندارند. آنها ژن ها را « عروسک گردان های » اصلی تصور می کنند، حال آنکه نقشِ واقعیِ ژن ها چیزِ دیگری است. آنها ساختارِ شیمیایی هستند که تولیدِ پروتئین یا تنظیمِ فعالیتِ سایرِ ژن ها را بر عهده دارند. واقعیت این است که ژن ها به شیوه هایی غیر مستقیم و پیچیده بر رفتار تاثیر می گذارند که مستلزمِ کسبِ درون دادهایی از فیزیولوژیِ بدن، محیط، جامعه و فرهنگ است. ( هامر و کاپلند 1994 )<ref>نظریه های نوینِ تحولِ انسان – تامس موری هانس ترجمه ی حامدِ برآبادی – حمیدرضا آقا محمدیان – نشر نی – چاپِ اول – صفحه ی 342 </ref> به عبارت دیگر ژن ها، در اغلبِ موارد رفتار را «تحت تاثیر» قرار می دهند. به این ترتیب، تفاوت های ژنتیکی می تواند منجر به تفاوت های رفتاری شود، زیرا آنها مسئولِ کد نمودنِ آنزیم هایی هستند، که توسعه و تکوینِ سیستم های حسی، عصبی و ماهیچه ییِ حیوان را تحت تاثیرِ خود دارند و به نوبه ی خود رفتارِ حیوان را تحت تاثیر قرار می دهند. اما این به معنای نقشی تعیین‌کننده و جبری برای ژن ها نیست. <ref>اکولوژیِ رفتار – اثرِ کربز و دیویس – ترجمه دکتر وهاب زاده – نشر جهاد دانشگاهیِ مشهد – چاپِ پنجم – صفحه ی 284 </ref>