|
|عرض جعبه =
|تصویر = Louis Jacques Mandé Daguerre 1844 Nadar.jpg
|عرض تصویر = 250px۲50px
|زیرنویس =
|تاریخ تولد = [[۱۸ نوامبر]] [[۱۷۸۷ (میلادی)|۱۷۸۷]]
داگِر در [[کورمی آن پریزیس]]، [[وال دواز]]، فرانسه به دنیا آمد. وی نزد نخستین هنرمند [[نقاشی سراسرنما|نقاشی‌های سراسرنما]]، [[پیر پروو]]، [[معماری]]، طراحی صحنهٔ تئاتر و نقاشی [[سراسرنما]] را فراگرفت. او در زمینهٔ طراحی صحنهٔ تئاتر بسیار پیشرفت کرد و طراح پرآوازه‌ای شد تا آنجا که نخستین [[دایوراما]] را ساخت و در سال ۱۸۲۲ در [[پاریس]] آن را رونمایی کرد.
در سال ۱۸۲۲۱۸۲۲<ref name="utexas">{{cite web |title=The First Photograph - Heliography |url=http://www.hrc.utexas.edu/exhibitions/permanent/wfp/heliography.html |quote=from Helmut Gernsheim's article, «The 150th Anniversary of Photography,» in History of Photography, Vol. I, No. 1, January 1۹۷۷1۹۷۷:... In 1822, Niépce coated a glass plate... The sunlight passing through... This first permanent example... was destroyed... some years later. |accessdate=2009-09-29}}</ref> [[ژوزف نیسفور نیپس]] نخستین عکس دائمی جهان را تولید کرد (به نام هلیوگراف). برای همین سه سال بعد داگر دستیار نیپس شد و آن‌ها ۴ سال با یکدیگر همکاری کردند.<ref name="stokstad_964-967">{{Cite book | last = Stokstad | first = Marilyn | authorlink = Marilyn Stokstad | coauthors = David Cateforis, Stephen Addiss | title = Art History | publisher = Pearson Education | date = 2005 | location = Upper Saddle River, New Jersey | pages = 964–۹۶۷ | edition = Second | isbn = 0-13-145527-3}}</ref> نیپس به صورت ناگهانی در سال ۱۸۳۳ از دنیا رفت. او یک چاپگر بود و فرایندی که او به کار می‌برد بر پایهٔ روشی سریع برای تولید صفحه‌های (پلاک) چاپ بود. داگر گمان می‌کرد روش نیپس به او در پیشبرد دایوراما که ساختهٔ خودش بود کمک خواهد کرد.
در نهایت پس از سال‌ها تجربه اندوزی، در ۷ ژانویهٔ ۱۸۳۹ داگر همراه با [[آکادمی علوم فرانسه]] اعلام کردند که فرایند عکاسی که بر رویش کار می‌کردند به کمال خود رسیده‌است. دولت فرانسه [[حق امتیاز]] کار داگر را به دست آورد و در برابر آن مبلغی را به او و دستیارش که پسر نیپس بود پرداخت کرد. پس از آن در ۱۹ اوت ۱۸۳۹ دولت وقت فرانسه اعلام کرد که اختراع داگر ''هدیه‌ای به جهان'' است و آن را به رایگان به جهان بخشید.
== گسترش داگروتایپ ==
اولین عکس دائمی در سال 1826۱۸۲۶ توسط جوزف نیسفر نیپس، بر اساس کشف پدیده ایپدیده‌ای توسط جان هنریش شولتز (1724۱۷۲۴) ایجاد شد. اکتشاف شولتز به این گونه بود: مخلوطی از کربنات نقره یا کلراید نقره با پودر گچی با قرار گرفتن در مقابل نور تیره می شودمی‌شود. نیپس و داگر این فرایند را اصلاح کردند. داگر، ابتدا صفحات مسی با پوشش نقره را در معرض تماس با ید قرار داد تا یداین نقره به دست آید. سپس این ترکیب را برای چند دقیقه در مقابل نور قرار داد و بعد صفحات را با بخار جیوه که تا دمای 75۷۵ درجه سلسیوس گرم شده بود پوشش داد (تا جیوه با نقره آمیخته شود) و در نهایت تصویر ایجاد شده بر روی صفحه را در آب نمک اصلاح کرد. این ایده هاایده‌ها منجر به فرایند معروف داگروتایپ شد.
صفحۀصفحهٔ حاصل دوباره سازی دقیقی از صحنه مورد عکاسی فراهم می کردمی‌کرد. تصویر حاصل وارون جانبی بود، همانند تصویر در آینه، مگر اینکه یک بازتاب دوباره در هنگام تصویر برداری به منظور برگرداندن تصویر انجام می شدمی‌شد. تصویر تنها از یک زاویه قابل دیدن بود و نیازمند حفاظت در برابر هوا و اثر انگشت بود، بنابراین در جعبه ایجعبه‌ای با رویۀرویهٔ شیشه ایشیشه‌ای قرار می گرفتمی‌گرفت.
تصاویر داگروتایپ معمولا به صورت پرتره بودند؛ نماهای کمیاب تر پرطرفدارتر و گران تر بودند. فرآیند ایجاد پرتره چندین دقیقه زمان می بردمی‌برد و نیازمند این بود که اشیاء در حال عکاسی بدون حرکت بمانند. ساموئل مورس ازاینکه داگروتایپداگروتایپ‌های های خیابان هایخیابان‌های پاریس هیچ انسانی را نشان نمی دادندنمی‌دادند متحیر شده بود، تا اینکه فهمید به علت زمان طولانی تصویربرداری، همۀهمهٔ اشیاء متحرک محو می شدندمی‌شدند. بعدها به کمک لنزهای سریع تر مانند لنزهای پرترۀپرترهٔ پتزول، زمان عکاسی کاهش یافت.
داگروتایپ تنها یک تصویر ایجاد می کرد که قابل چاپ دوباره نبود (برخلاف فرآیند تالبوت). با وجود این مشکل، میلیون ها نسخه از داگروتایپ تولید شد. در سال 1851، سالی که داگر درگذشت، فرایند نگاتیو فاکس تالبوت با توسعۀ فرایند کولودیون خیس، اصلاح شد، به طوری که یک نگاتیو شیشه ای چاپ نامحدود تصاویر را ممکن ساخت. این پیشرفت ها فرآیند داگروتایپ را کنار کشید و به سرعت آن را محو نمود. ▼
▲داگروتایپ تنها یک تصویر ایجاد می کردمی‌کرد که قابل چاپ دوباره نبود (برخلاف فرآیند تالبوت). با وجود این مشکل، میلیون هامیلیون‌ها نسخه از داگروتایپ تولید شد. در سال 1851،۱۸۵۱، سالی که داگر درگذشت، فرایند نگاتیو فاکس تالبوت با توسعۀتوسعهٔ فرایند کولودیون خیس، اصلاح شد، به طوری که یک نگاتیو شیشه ایشیشه‌ای چاپ نامحدود تصاویر را ممکن ساخت. این پیشرفت هاپیشرفت‌ها فرآیند داگروتایپ را کنار کشید و به سرعت آن را محو نمود.
== چند مورد از کارهای داگر ==
<gallery>
Image:Louis Jacques Mandé Daguerre.jpg
Image:Daguerre jemayall 1848184۸.png
Image:Louis Daguerre 2.jpg
</gallery>
== منبع ==
{{چپ‌چین}}
Wikipedia contributors, «Louis Daguerre,» Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Louis_Daguerre&oldid=263273102 (accessed January 16, 2۰۰۹2009).
{{پانویس}}
{{پایان چپ‌چین}}
| 