روبیدیم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳:
[[شیمی‌دان]] آلمانی [[روبرت بونزن]] و [[گوستاو کیرشهف]] در سال ۱۸۶۱ روبیدیم را کشف کردند آن‌ها به کمک روش [[طیف سنجی]] تابشی این عنصر را پیدا کردند. روبیدیم به آسانی بخار می‌شود و بازهٔ گسترده‌ای از طیف‌ها را جذب می‌کند و این باعث می‌شود که این عنصر هدف معمول دستکاری [[لیزر|لیزری]] [[اتم|اتم‌ها]] شود.
 
اندام‌هایموجودات زنده برای ادامهٔ زندگی به روبیدیم نیاز ندارند با این حال یون‌های روبیدیم همانگونه که یون‌های [[پتاسیم]] در اندام‌هایسامانه‌های زنده نقش دارند، رفتار می‌کنند: به این ترتیب که این یون‌ها به صورت فعال توسط سلول‌های گیاهی و [[یوکاریوت|جانوری]] جذب می‌شوند.
 
== ویژگی‌ها ==