تربیت (روزنامه): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات:تصحیح پيوند به بيرون يا عنوان پيوند. اطلاعات بیشتر |
جز ربات: تصحیح جایگذاری کاما، شمارگان هزارگان |
||
خط ۱:
'''تربیت'''، نخستین روزنامهٔ غیردولتی ایران از تاریخ پنجشنبه یازدهم رجب ۱۳۱۴ ق. (۱۲۷۵ هـ. ش) تا تاریخ پنجشنبه ۲۹ محرّم ۱۳۲۵ ق. (۲۹ مهر ۱۲۸۶ هـ. ش) در تهران انتشار یافت و مجموعاً در ۴۳۴ شماره (۲۴۹۲ صفحه) منتشر شد. از یازدهم ذیقعدهٔ ۱۳۱۵ ق. تا پنجم جمادی الاولی ۱۳۱۶ ق.
روزنامه تربیت را بهطریقی بسیار جذاب و با مطالبی شیوا منتشر میساخت. به علت درج مقالات سودمند و مفید پیوسته مورد توجه اندیشمندان بوده و به خصوص از لحاظ نشر فارسی و زیبایی خط جای خاصی را در میان روزنامههای فارسی زبان به خود اختصاص دادهاست.<ref name=autogenerated3>[http://www.malekmuseum.org/fa/library/press-tarbiat.php موسسه کتابخانه و موزه ملی ملک]</ref>. بهعنوان مثال با حمایت مالی [[حاج زینالعابدین تقیاف]]، از رجال و ثروتمندان دوره قاجار، یک صفحه به صفحات آن افزوده میشود(، بیآنکه قیمتش افزوده شود.)<ref>فروغی در این خصوص مینویسد:«تقریباً از دو سال قبل تاکنون مکرر گفتهام که بعد از انتشار روزنامه تربیت در اقطار جهان و ملاحظه اوراق بی سامان، حاجی زینالعابدین تقییف که طبعاً در طالب کار خیر است و به هر جا و هر چیز نظر دارد نگارش و مسطورات بنده اقل را به حال عموم مردم ممالک اسلامی خاصه ایران سودمند دانسته بر آن شد که کمکی به اداره تربیت نماید و یک ورق بر این جریده بیفزاید و این حاجتی بود که من از خدا به دعا میطلبیدم... شگفت آنکه این کار از آن طرف اظهار شد و به یک نوشته و چند سطر مختصر صورت گرفت بی طول و تفصیل و جرّ ثقیل و از اول سال ششم تربیت مضاعف شد بدون تضعیف قیمت و سنگینشدن بار مشتریان و اشکال کار خریداران. بنابرین اوراق ما رونق و جلوه تازه یافت. یعنی از یک طرف قلت بها بر صفای آن افزود و از طرف دیگر کثرت صفحات دست و پای بسته مرا باز کرد.»</ref>
در سرمقالههای تربیت بارها در بارهٔ اهمیت علوم ومعارف در پیشرفت و ترقی ملل و اقوام سخن گفته شده و تأکید گردیدهاست که تربیت جریدهای علمی و ادبی و سیاسی است و هدف از نگارش آن بسط معرفت و بصیرت و رهایی از نادانی است.<ref> تربیت، ش ۲۲۴، ۲۱ ذیحجّهٔ ۱۳۱۸، ص ۱</ref> همچنین این روزنامه، سادهکردن مطالب را برای بهرهمندی عموم از وظایف خود شمرده است<ref> تربیت، ش ۸۷، ۳ ذیحجّهٔ ۱۳۱۵، ص ۱</ref>.
خط ۷:
تربیت، اخبار علمی و اجتماعی و سیاسی داخلی و خارجی و مقالات و مطالب تألیف و ترجمه شدهٔ آموزنده داشت و در مقالات گوناگون، از جمله «استعداد اهل ایران» و «استعداد علمی مردم ایران» و «استعداد صنعتی مردم ایران»، بر قابلیتها و استعدادهای مردم ایران، تأکید میکرد و مردم را به فراگیری علوم و فنون فرا میخواند. شرح حال دانشمندان و هنرمندان و سیاستمداران، از جمله نیوتن، پاستور، گوتنبرگ، گالیله، واشنگتن، حافظ و خیام، غالباً به صورت پاورقی در شمارههای پیاپی درج میشد تا زندگیشان سرمشق قرار گیرد.
در شمارههای سال آخر روزنامه (اول ربیع الاول ۱۳۲۴ ق.. ـ ۲۹ محرّم ۱۳۲۵ ق.)، که همزمان با [[انقلاب مشروطه]] و اعلان [[مشروطیت]] و افتتاح [[مجلس شورای ملی]] منتشر میشد، اخبار و اطلاعات مهمی دربارهٔ حوادث آن ایام و مقالاتی با عنوانهای «تحقیق در تاریخ دولت مشروطه و...»، «فواید مجلس شورای ملی»، «سلطنت مشروطه و استبدادیه» و «وظایف مجلس و حدود و حقوق آن» آمدهاست. از این جهت، تربیت سهم مهمی در آگاهکردن ایرانیان و آمادهکردن آنان برای انقلاب مشروطیت داشت<ref>محمد صدرهاشمی، تاریخ جراید و مجلات ایران، ج. ۲، اصفهان ۱۳۶۳ـ۱۳۶۴،
[[محمدحسین فروغی]] (پدر) و [[محمدعلی فروغی]] (پسر) هر دو در اداره این روزنامه همکاری داشتند. در این نشریه، اکثر مقالات اجتماعی، فلسفی و سیاسی را [[محمدعلی فروغی]]مینوشت و مدیریت داخلی روزنامه هم با او بود و گاهی هم پدرش محمدحسین فروغی آنها را تصحیح و راهنماییهای لازم را به او مینمود. آراء تربیتی و ترویج افکار متجددانه در روزنامه تربیت بوسیله او، اثر محسوسی در جمع [[روشنفکری|روشنفکرانه]] زمان خود داشت. این افکار تجددخواهانه که ـبه عقیدهٔ برخی ـ گاه به شکل افراطی در ستایش از مغرب زمین و علم گرایی در آنجا به خصوص فرانسه به عنوان مهد تمدن تجلی مییافت، در آثاری که محمدعلی فروغی پسر محمدحسین خان که به عنوان مترجم با روزنامه همکاری مینمود، دنبال میشد.<ref>گنجینه اسناد، فصلنامه تحقیقات تاریخی و مطالعات آرشیوی سازمان اسناد و کتابخانهٔ ملی جمهوری اسلامی ایران، ش، ۶۱ بهار ۱۳۸۵ (مقالهٔ «محمدعلی فروغی (ذکاءالملک) در رویارویی با محمد مصدق (مصدق السلطنه)» به قلم «حوریه سعیدی»)</ref>
خط ۲۱:
== روزنامه آزاد ==
تربیت اولین روزنامهای بود که خود را آزاد خطاب کرد و با انتشار نخستین شمارهٔ آن «روزنامه نگاری غیردولتی در درون مرزهای ایران متولد شد»<ref> کهن، ج ۱، ص ۱۸۰ـ۱۸۱</ref>. انتشار ۹ سالهٔ روزنامهٔ فروغی در پاسخ به کسانی که روزنامهٔ تربیت را اسماً آزاد اما رسماً وابسته میدانستند، گفته که تربیت از بدو کار روزنامهای آزاد بودهاست. <ref>نگاه کنید به «سیر روزنامهٔ تربیت و حالت حالیّه آن»، تربیت، ش ۴۲۴، چهارم ذیقعدهٔ ۱۳۲۴، صص ۵ ـ۶</ref>
روزنامهٔ صوراسرافیل در مقالهای به مناسبت درگذشت فروغی، احتمالاً به قلم علی اکبر دهخدا، روزنامهٔ تربیت را اولین روزنامهٔ آزادی به شمار آورده که در اوایل سلطنت [[مظفرالدین شاه]] در پایتخت منتشر میشدهاست و هنر بزرگ فروغی را این دانسته که مسائلی که در دورهٔ استبداد کسی جرأت گفتن آنها را نداشته، چنان میگفته که ایرادی به آن وارد نمیشدهاست و اطلاعات منتشره در تربیت و روزنامهخوانکردن مردم ایران را از خدمات آن شمردهاست.<ref name=autogenerated4 /> [[میرزا جهانگیرخان شیرازی]] ([[صوراسرافیل]]) در زمینه مهارت ارائه مطالب سیاسی محمدحسین فروغی و بیان عقاید آزادمنشانه او چنین میگوید: «تربیت، اول روزنامه آزادی است که در داخله ایران خصوصاً در پایتخت به چاپ رسیدهاست. خدماتی که این روزنامه به وطن ما کردهاست علاوه بر معلومات و فوایدی که منتشر نموده یکی این است که مردم ایران از هرچه روزنامه بود آزرده خاطر بودند. تربیت به واسطه شیرینی بیان و مزایای چند که دارا بود مردم را روزنامهخوان کرد. دیگر اینکه اهل هوش میدانند که تمام مطالب گفتنی را ذکاءالملک در تربیت گفته و هنر بزرگ او همین است که چیزهایی را که در زمان استبداد کسی یارای گفتن نداشت به قدرت قلم و پرده و حجاب انشاء و ادب چنان میگفت که اسباب ایراد نمیشد و معذلک زحمت و مرارت و صدماتی که در زیاده از ده سال روزنامهنویسی کشید و آزار و اذیتهایی که از دوست و دشمن دید در چند سال آخر عمر که وقت استراحت و فراغت بود به تصور کسانی که خارج از کار بودند درنمی آید.»<ref>[[روزنامه صوراسرافیل]]، ش، ۱۵ چهارشنبه ۲۹ رمضان ۱۳۲۵</ref>
|