[[پرونده:Bettler in Teheran Sevruguin 02.jpg|thumb|180px|عکسی از [[آنتوان سوروگین]] از یک [[گدایی|گدای]] اهل تهران در دوره قاجار (۱۸۸۰ میلادی)]]
یکی از مراسم و آداب مردم تهران قدیم، پختن و توزیع انواع نذریها میان اهل محل بود این نذرها عبارت بودند از پلو خورش، شله زرد، آش شله قلمکار، حلوا به اضافه شربت و سایر مخلفات، نذری پلو عبارت بود از پلوی ساده که گوشت و ادویه خورشتخورش آن میگردید و وقتی آماده میشد تقسیم آن یا به وسیله قابلمه با بادیهای مسی بود و یا اینکه وقتی فقرا به در خانه نذری پز میآمدند پلو را در یک نان سنگک ریخته به دست طرف میدادند. عدهای هم بودند که علاوه بر اینها آش شله قلمکار و یا آش رشته و شله زرد نذر میکردند و بعضی هم بودند که فقط نان و ماست نذری آنان بود. بعضی از خانوادهها سمنو نذر میکردند و طرز پخت آن عبارت بود از مقداری گندم سبز شده که مقداری آرد به آن اضافه کرده و بعد فندق و بادام و گردوی پوست دار در آن میریختند. نکته قابل ذکر این است که جماعتی از مردم تهران قدیم بودند که قبل از پختن نذری یک دیگ بزرگ در حالی که سینی بزرگی بر روی آن قرار داده بودند در جلوی خانه خود میگذاشتند تا هر کسی که میل دارد برای کمک به پختن آش نذری پولی به سوی سینی بیاندازد.