سنگ‌نوشته‌های پی‌بنای کاخ آپادانای تخت جمشید: تفاوت میان نسخه‌ها

بزرگترین و باشکوهترین کاخ [[داریوش اول]]، آپادانا بوده‌است. بنای این کاخ در تاریخ ۵۱۵ پیش از میلاد آغاز شد و تکمیل آن سی سال طول کشید. ساختمان این کاخ بزرگ و با شکوه، کاری ماندنی محسوب می‌شد، به همین سبب داریوش بزرگ فرمان داد تا نام و نشان و ویژگی‌های ایرانشهر (ایران) را بر چهار کتیبه (خشت) طلایی و چهار کتیبه نقره‌ای، به سه [[زبان]] و [[خط]] پارسی باستان، بابلی و عیلامی حک کنند و چهار جعبه سنگی که هر کدام ۴۵ سانی‌متر طول و عرض و ۱۵ سانتی‌متر بلندی داشت، ساختند و در هر جعبه، یک کتیبه طلایی و یک کتیبه نقره‌ای به همراه چند [[سکه]]، از نوع سکه‌های [[ایونیه]] و [[لودیه]] و [[یونان]]، که در آن روزگار رواج داشت ( در سال ۵۱۵ پیش از میلاد هنوز سکه‌های داریوش، موسوم به [[داریک]] یا داریوشی، ضرب نشده بود) قرار دادند و در چهار گوشه تالار کاخ، زیر پی دیوار آپادانا، با تخته سنگ‌هایی گران مدفون ساختند.