'''ادم ریه''' {{انگلیسی|Pulmonary edema}} به معنی تجمع آب میان بافتی در [[ریه]] می‌باشد. هر چند ادم ریوی در [[پنومونی]] نیز دیده می‌شود ولی ادم حاد ریه که به دلیل اختلال در اکسیژن رسانی خون می‌تواند بسیار کشنده نیز باشد بیشتر یک بیماری قلبی عروقی است، مثلا در نارسایی احتقانی قلب یا به دنبال [[سکته قلبی]] . درمان بیشتر با [[نیتروگلیسیرین]]، [[مورفین]]، [[اکسیژن]]، [[دیورتیک]]هایی مانند [[فورزماید]] و... می‌باشد.
تعادل مایع در ریه بستگی به نیروهای کششی تبادل مایعات دارد. فشار های مویرگی ریوی بیش از حد باعث می شود که مایع به درون interstitium و سپس به درون حبابچه نفوذ کند. سیستم لنفاوی ریوی در پاکسازی مایعات خیلی موثر است اما سیستم لنفاوی ممکن است با آب پوشانده شود. انتظار می رود که خیز ریوی تبادل مایعات، فشار های پر شدن بطنی چپ زیادی به همراه داشته باشد و با بلا رفتن PCWP از 20 میللی متر جیوه بیماران در معرض خطر خیز ریوی خواهند یود. خیز ریوی همچنین می تواند به همراه (نشت مویرگی) حاصل از آسیب دیدگی ریه از قبیل مکیدن اسید به وسیله ی هوا یا عفونت اتفاق بیفتد.
